İnsanın Aşk Halindeki Beyanı Dua

Dua, bahara kavuşmak isteyen gönüllerin varlık ötesine taşıp kalpteki bahar çiçeklerini sulaması…

Gözyaşı, çaba, ibadetlerle…

Ruhun dünyanın maddi olmayan merkezine yolculuğu…

Farklı büyüklükte ve derinlikte…

Gönlün Allah'a doğru çekilmesi…

Kaynağını aklın tabiatından almayıp aşktan alan bir hal ile…

Beden, hayatın sebep ve sonuçlarını yaşayan ve ayrıştıran akıl iken ruh ise aşkın varlıkla olan aşk hali…

Akıl bilincin, aşk ise ruhun bilinçsiz yolu…

Sebepler, maddi yollar, akıldan, manevi yollar ruhtan geçer…

Aşkla başlar dua, akıl ile sorgulanır, mutmainlik ile son bulur…

Hz. Zekeriya aşkla dua eder:

‘’İşte o anda-orada Zekeriya Rabbine şöyle dua etti: ‘Rabbim! Bana katından güzel bir nesil bağışla; çünkü sen tüm duaları işitensin!’’(3/Al-i İmran; 38)

Allah, onun duasını kabul eder:

‘‘O mihrapta namaz kılmakta iken, melekler ona seslendi: ‘Allah, sana Yahya’yı müjdeler. O, Allah’tan olan kelimeyi (İsa’yı) doğrulayan, efendi, iffetli ve Salihlerden bir peygamber. ’’ (3/Al-i İmran; 39)

Hz. Zekeriya kabul edilen duasını akılla sorgular:

“Zekeriya, “Ey Rabbim! Bana ihtiyarlık gelip çatmış iken ve karım da kısır iken benim nasıl çocuğum olabilir?” dedi…”(3/Al-i İmran, 40)

Ardından Hz. Zekeriya’nın kalbi mutmain olur:

“Allah, “Öyledir, ama Allah dilediğini yapar” dedi.” (3/Al-i İmran, 40)

Beden ve ruh gibi dünya hayatı ve dua da ayrılmaz bir ikili…

Birbirlerini destekler ve tamamlar…

Dua, insanın ruh bineği üzerinden aşkın olana özgürce yaptığı yolculuk…

Sorumluluğu hatırlatıp yerine getiren bir özgürlükle…

Sorumsuzca davranıp duayı, yatıştırıcı ve uyuşturucu bir ilaç gibi görmek değil…

Zaafların telafisi, tembellik, toplumsal sorumluluk ve hayatın zorluklarından kaçmanın, kusur ve zaafların bahanesi olarak da görmek değil…

Aksine düşünmenin, çabalamanın, zorluklara ve güçlüklere göğüs germek için çözüm yolları aramanın, bireysel ve toplumsal sorumluluğu üstlenmenin manevi bir motivasyon kaynağı olarak görmek gerekir…

Önce adım atmak, sonra dua etmek, ardından koşmak…

Hedefe, menzile doğru…

Aklın kapkaranlık gecesinde, aşk ile haykırıp arzuhalini beyan ederek…