Tefekkürün Serencamı

Ufukların mor ve suskun dudaklarında gezinirken sabah tebessümü belirsin diye, ruh ile Allah arasında tevhit köprüsünü kurar tefekkür…

Burada geçenler, göğün uçsuz bucaksız ufkuna bakarak ayakları yerde başı bulutlarda yürürler, âlemin tatlı, huzur dolu güzelliğini seyrederler…

O an, tertemiz, insani bir aydınlığa dönüşür ruhun, güzelliğin hazzı mest eder…

Meryem kanatlı yeşil bir kuş olur, kandillere konar, arar hikmeti âlemi seyreder…

Bu arayışta ruhun hırçınlığı, başka anlamlarla teskin olmak, sabitlenmek ister…

Söğüt ağacının yeşil yapraklarındaki sevilen sabırsız titremeyi gösterirler…

Güvercin yavrularının çarpan kalbi kadar ürkek bir kararsızlık belirir…

Anlama kavuşunca tefekkür, bakış açısı genişler, saflaşan ruh incelir…

En güzel, samimi, merhametli yüce cümleye dönüşür ağızdan çıkan sözler…

Her güzel kelime, dertlerden şişen kalbe neşter gibi vurur; kanar, ruh hafifler…

Cümleler içinde yer almak, anlam bulmak, ruhu okşamak için yarışır kelimeler…

Manasını önce damarlarına sonra sıcak, akıcı kanlar hızlıca kalbine dökerler…

Çocukluk, masumiyet, kalp, iman, aşk, gül yaprağı, küçük kanaryanın altın kanatları, âşık ve maşukun gözyaşları…

Manalı ikindi vakti, baharı bekleyen günlerin kavgalı sessiz ve ateşli ruhu, ağlamak istemeyen gururlu kızın bakışları…

Ümit, güzel güller, latif bir utangaçlık, masum bir kızın güzel ve sevgili yüzü, güçlü ruhtaki aşkın sıcaklıkları…

Doğruluk, sadakat, tevazu, letafet, güzellik, ihlâs, kutsallık, fedakârlık, mahmur gözlerde temenni dalgaları…

Bu yarışın önde giden en güzel kelimeleri…

Şaşkınlık haline dönüşür tefekkür, güzellikler karşısında…

Dış dünyada şaşkınlık arttıkça yolculuk başlar iç dünyanda…

Olgunlaşır insan, anlam bulur, bilinç kazanır, bu yolculukta…

Yüzeysellik, basitlik, yerini derinliğe bırakır, yolculuk sonunda…

Bilenir ruh, doyuma ulaşır, hayata renkli bakar, güzel düşünür derinliği arttıkça…

Bahar mevsimi yaşanan ruhunda, olumsuzluklar, sevince dönüşür güzel bakınca…

Manevi yağmur ıslatır çorak gönül bahçesini, yeşillenir etraf, ruh bahara kavuşunca…

Daldığı halin denizinde boğulmaz, derinlerdeki inci, mercanı çıkarıp değer bulunca…

Kızgın çöllerde, bir direnç gösterir, çölleri bir çırpıda geçer, bu değeri elde edince…

Altın renkli sıcak çöl kumları üzerinde rahatlıkla yürür ve menziline varır, özgürce…

Çöl kumlarına karışmış altın tozlarını, gönül gözüyle ayıklar, tefekkür edince…

Gönüller ruh aydınlığına, zihinler bilinç aydınlığına kavuşur, tefekkür serencama erince…

ETİKETLER: Tefekkürün Serencamı

NELER SÖYLENDİ?

Website Yorumları

Seyfettin BUDAK

DİĞER YAZILARI Toplumun Rehberlik Servisi Aydınlar Toplumun Rehberlik Servisi Aydınlar Kötüden İyi Çıkar Mı! Galen’e göre ahlakın kaynağı doğuştan mıdır? “Ben” bilinci Üç pizzacı Hayatın gerilimlerini aşmak mümkün müdür? Hayata anlamlı mı anlamsız mı bakmalı! İnsanın Sorularla Anlam Arayışı İman Mı İntihar Mı?/Tolstoy Yanılmışım Tanrı Varmış / Antony Flew Sözün Özleri Z Kuşağının Zihin Dünyasındaki Kırılmalar Erken Karar Verme Hastalığı Özel Bireylerin Dünyası Otizmli Yağmur Adam Raymond Aklın Tarihsel Gelişimi Ateizm, teizm, agnostisizm ve deizm nedir? Hayatı Sebep ve Süreç Odaklı Yaşayıp Anlamlı Kılmak Yalnızlık Aforizmaları İnsanın Aşk Halindeki Beyanı Dua Altıncı His Gençler için ne yapmalı? Yalnızlık Niçin Ruh, Akıl ve Allah’a Mahsustur? Ölüme Teselli Aramak Medeniyetin Yolu Batı’dan Mı Geçer? Şehrin Öbür Tarafından Koşarak Gelen Adam Bilgi Bilinç ve Özgürlüğe Adanmış Kadın Hypatia Dert İnsanı Olmak Aşk imanın özgürlük bedeli midir? Suskun Yıldızların Gizemli Bakışı Kurban bayramınız mübarek olsun! Depremde vefat eden babalar anısına…Babasızlık Nedir Bilirim Din İle Varlık Sınırında Kapı Açmak Sanatla Varlık Sınırında Pencere Açmak Bir Yer Var Biliyorum Ama Anlatamıyorum… Bir Yer Var Biliyorum Ama Anlatamıyorum… Gönül Bahçesinde Yürümek Gözyaşım Düştüğü An Gönül Bahçesinde Yürümek Denizde Yürümek