İBN-İ HEYSEM , ḤASAN IBN EL-HEYSEM, ALHAZEN TAM İSMİYLE EBŪ ʿALĪ EL-ḤASAN İBN EL-ḤASAN İBN EL-HEYSEM Y. 965-1038(1040)
İbn-i Heysem 965'te Basra'da doğup, 1038-1040 yılları arasında Kahire'de ölmüştür.
Zamanının yüksek din ve fen ilimlerine Basra’da başlayarak tahsilinin bir kısmını tamamladıktan sonra, Bağdat'a gidip özellikle; matematik, fizik, mühendislik, astronomi, metalurji gibi pozitif bilimleri ile felsefe öğrenerek İslâm Bilim çağında şöhrete kavuşmuştur.
Öğrendiklerini uygulamaya koyup birçok önemli neticeler ve başarılar elde etmiştir.
İbn-i Heysem'in başarıları diğer memleketlerde duyulunca, Mısır'da hüküm süren Fatimi Devleti hükümdarlarından El-Hakim kendisini Mısır'a davet etmiştir. Orada Nil Nehri ile ilgili sulama projesi çalışmalarında bulunmuştur.
Fatimi sultanı El-Hakim projenin gerçekleştirilmesi için her türlü yardımı vaat edince İbn-i Heysem, Nil Nehri boyunca ilmi ve teknik incelemelerde bulunmuştur.
İlmi çalışmalarını esnasında birçok eser yazan İbn-i Heysem'in hayatının bu dönemi en verimli ve başarılı bir devri olmuştur.
İbn-i Heysem, Birûni ve İbn-i Sina ile aynı çağda yaşamıştır.
İbn-i Heysem'i, Latin skolastikleri "Alhazen" ayrıca "Ptolemaeus Secundus" (İkinci Batlamyus; Arapçada "Batlamyus-i Sani") diye adlandırmışlardır.
İbn-i Heysem, Antik Yunanistan’da ilk Aristoteles’in öncülük ettiği tabiat olaylarını inceleyen felsefesinin, amprik bir yöntem üzerine bina edilmediğini görmüştür.
Bu olayların kendi belirlediği prosedürlere veya matematiksel ispatlara dayanan deneylerle desteklenmesi gerekildiği fikrini savunan ve bilimsel yöntemleri ilk olarak ortaya koyan araştırmacıdır.
Bunun yanında İbn-i Heysem, fevkalade keskin bir görüş, anlayış, muhakeme ve zekaya sahip olduğu için Aristo ve Batlanyus’un eserlerindeki hataları ortaya koyup düzeltme yönüne gitmiştir.