Vefa Bayrağı

Çoğumuz “vefa” ve “bayrak” kelimeleri gündelik hayatımızda sıklıkla kullanırız.

Ama bu iki kelimeyi “vefa bayrağı” şeklinde bir isim tamlaması olarak duyanınız veya kullananınız var mı?

Genel bir ifadeyle “verdiği sözde durmak”, “görevini yerine getirmek” anlamlarına gelen vefa’nın bayrağı var mıdır?

Varsa bu ne demektir? Nerede, kim, bunu ne amaçla kullanır ve bu bayrak neyi ifade eder?

Daha pek çok soru sorabiliriz.

Bendeniz de bu tamlamayı ilk defa duydum. Bir okuma maceramın seyr u seferinde.

Her yeni okuma yeni dünyalara açılan bir pencere demek.

Okumak, ulaşamayacağımız bir menzile doğru sürekli yolculuk demek.

Bir hedefe doğru yola çıkmak, varamayacağını bilmek ama yine de yolda kalmaya devam etmek demek. Yani bulmak değil, aramak.

O arayış ne kadar da çok hakikatin keşfine yol açar! Bunu, bulduğunu zannedenler değil de daha çok arayanlar bilir.

Bu hal tam da ebedi profesyonel bir amatör olmaya gönüllü olmak demek.

Amatörce ruhu korudukça hep yeni şeyler duymak ve öğrenmek…

Tıpkı bir gün “vefa bayrağı” diye bir tamlamanın da varlığını ve insan için hayli ağır olan anlamını öğrenmek gibi.

Vefa’nın da Bayrağı Varmış

Kutsal metinler insanın dünya hayatına bir çeki düzen vermeyi de hedef alır, sadece ahrete ilişkin ihtar, ceza ve ödülleri belirtmeyi değil!

Bazen hadisleri okurken, -yıllarca bunları okuyan bir insan olmama rağmen- ne kadar cahil olduğumun farkına varıyorum.

Yeni bir hadis okuyup da bir ürperme yaşayıncaya kadar sanki duymadığım bir hadis yokmuş gibi geliyor.

Ama inceliğine vakıf olamadığımız, hakikatinden bîgâne kaldığımız, bilseydik ne kadar da hayatımızı anlamlı kılacağımız o kadar hadis var ki…

İşte onlardan birisi de vefa üzerine.

Malum olduğu üzere vefa, söz vermek demek, bu sözde durmak demek, neye mal olursa olsun ahde (söze) vefa göstermeye sadık olmak demek.

Bu sözün aksi vefasızlıklıktır ve hiç kimse vefasız insanı sevmez.

Vefasız bir insanı nasıl tanıyabiliriz?

“Sözünde durmazsa tanırız!” diyebilirsiniz.

İyi de o zaman vefasızı sadece sözünde durmadığını bilen kişi tanır.

Ya onu bilmeyenler, bu özelliğinden habersiz olanlar, o insanın vefasızlığı şiar edindiğinden bîhaber olanlar… Onlar nasıl tanıyacaklar?

Alınlarında “Dikkat! Bu kişi vefâsızdır!” yazmıyor ki!

Ama onların da bu özelliklerinin gün gibi ayan olacağı ve herkesin onları tanıyacağı bir gün gelecekmiş.

İşte bahsettiğim hadis bu vefasızlar ve onların kendilerini artık asla gizleyemeyeceği üzerine…

Vefasız Tanınacağı Zaman

Peygamber Efendimiz bir gün şöyle buyurmuşlar:

 "Kıyamet günü, Allah öncekileri ve sonrakileri birleştirip topladığı zaman her vefasız için, onu tanıtan bir bayrak dikilir ve: ‘Bu falan (oğlu falanın) vefasızlığıdır’ denilir." (Ravi: İbnu Ömer, Kaynak: Buhari, Edeb, 99, Cizye 22, Hiyel 9, Fiten 21; Müslim, Cihad 10, (1735); Ebu Davud, Cihad 162. (2756); Tirmizi, Siyer 28, (1681)

Bir başka kaynakta daha açık bir şekilde daha tüyler ürpertici ifadeler yer alıyor:

Müslim'in el-Hudri'den nakline göre, Resulullah (sav) şöyle demiştir: "Her zalimin arkasında bir bayrağı vardır, zulmü ölçüsünde bu bayrak yükseltilir. Haberiniz olsun, amme hizmetlerini üzerine alandan daha büyük vefasız yoktur." (Kaynak: Müslim, Cihad 15, (1738)

Gördünüz mü uyarıları! Peygamber uyarıyor. Mahşer gününde vefasızları tanıtan ve “bu kişi vefasızdır” anlamına gelen bayraklar olacak!

Vefasızlar bu bayraklarından tanınacaklar.

En Büyük Vefasız Kim?

Peki, şöyle bir soru sorsak: En büyük vefasız kimdir?

Bu sorunun cevabı da var hadisin içinde: En büyük vefasız amme hizmetini üzerine alanlardır, yani insanları yönetmek için öne çıkanlar…

Yönetici olmak için çırpınıp duranlar, siyasiler, yöneticiler, amirler, müdürler, şefler…

Kısaca toplulukları idare edenler…

Bunların vefasızın önde gidenleri olmalarının sebebi nedir?

Tabii ki uluorta sözler vermeleri, taşıyamayacağı yüklerin altlarına girmeleri, “hele bir yönetici olayım da sonra Allah kerim!” deyip daha sonra da verdiği sözlerin üzerine yatmaları.

Sırf idareci, yönetici olalım diye insanları sözleriyle kandırmaları, insanların güvenlerini heba edip onları maskara durumuna düşürmeleri…

İnsanların temiz hayallerini kendi kirli niyetlerine alet etmeleri…

Demek ki bunlar insanları bir yere kadar kandıracaklar, kandırdıklarını zannedecekler.

Verdikleri her sözün harfi harfine kaydedildiğinden habersiz olacaklar.

Kimsesizlerin kimsesinin herkesin kimsesi olduğunu ve O’nun o kimsesiz zannedilenleri koruyacağı bilemeyecekler.

Yaptıklarının yanlarına kâr kaldığını zannedecekler…

Herkes etrafına şöyle bir baksa bu tiplerden ne kadar bol miktarda görecektir.

Ve İlla Amme Taliplilerine

Herkes etrafından önce kendisine bir baksın!

Verdiği sözlere, tutmadığı sözlere, ahde vefasızlığına bir baksın!

O bayrağı arkası sıra diktirmemek için ne lazımsa yapsın!

Bunları niye yazıyoruz?

Geçen gün şöyle bir âyet okudum: "Onlar işledikleri kötülükten birbirlerini vazgeçirmeye çalışmazlardı. Andolsun yaptıkları ne kötüdür." (Maide-79)

Bu ayetin muhatabı olmamak her inananın birinci görevidir: Kötülük yapmamak, yapanlara bunu hatırlatmak!

Demek ki bir gün önümüz sıra safa bayrağı dikmek de elimizde, ardımız sıra vefasız bayrağı diktirmek de.

Özellikle amme hizmetine talip olanlar dikkat etsinler.

Bu hadisin anlamının ne olduğunu bilselerdi, amme hizmeti için onlara yalvarsalar da “siz deli misiniz, benim başka işim mi yok!” derlerdi.

Hz. Ali’nin dediği gibi hemen yanı başlarında hızlı bir at ararlardı, o talepten kendilerini hızla uzaklaştıracak.

Sözler, vermedikleri sözlerden hesaba çekilmelerine gerek olmayanlara değil, verdikleri sözler bir gün yılan gibi boyunlarına dolanacaklar içindir!