Mevsim kış olunca kar büyük bir aşkla yeryüzünü beyazlığı ile sarıyor. Hani bazı insanlar vardır ya, kış onlar için zordur, çetindir ama kışın zorluğuna rağmen yüreklerindeki o essiz sevgileri ile birbirlerini ve tüm sevdiklerini ısıtırlar.
Sobada yanan tezektir...
Sofrada yenen birkaç günlük bayat ekmektir...
Damdan akan su için evin ortasına konulan leğendir...
Su çeken lastikte ayağı ıslanmasın diye sarılan poşettir...
Ama buna rağmen o insanlar hep mutludurlar.
Onların musluklarından sıcak su akmasa da yüreklerinden akan sıcacık sevgi onlara yeterdi. O insanlar için kar gidince mevsim ilkbahar olacak ve bu umutla gönül zenginliği ile hayata gülümserdiler hep.
Birde yürekleri 12 ay üşüyen insanlar var. Kar yağsa da yağmasa da her mevsim onlar için hep soğuk.
Yuvası sıcak...
Suyu sıcak...
Yediği et balık...
Ama buna rağmen yüreğinin üşümesine engel ol(a) maz.
Allah kimsenin yüreğine kış soğukluğu yaşatmasın. Mevsimler hep güzeldir.
Güzellik kötülük mevsimde değil yüreklerdedir. Yaşadıklarımız da yaşattıklarımızda...
Mevsim; insanın yüreğine göre iklimleşir. Allah'ın bize sunduğu nimetlerin farkına varıp şükretmeyi bilsek ne kadar zengin olduğumuzu anlayacağız ama bunu bilmek yaşamının sırrı olduğu için bilmek çok zor, çok.
Rabbim dermansız dert vermesin, sağlığımız huzurumuz birkaç samimi/niyetli dostlarımız sevdiklerimiz yanımızdaysa, bir parçada helal lokmamız varsa bizden zengini yok gayri.
Rabbim yuvalarımıza yüreklerimize İslam huzuru bahar güzelliği versin inşallah. Kimin yüreğinde kabul olmasını istediği duası varsa Rabbim o duayı kabul eylesin.
Selam ve dua ile.
Allaha emanet olun.
Zehra KINALI