Filistini Konuşmak -8-

Müslümanların kafirlere kafa tutmaları için sayılarının çok olmasına hiç gerek yok. İnanmaları yeterli.

İşte Gazze.

Buna en güzel, en büyük delil; inanmış bir avuç Müslüman direnişçiyi görmek yeterli. İki ordu arasında kıyas yapılmayacak kadar büyük farklar var. Bir tarafta Avrupa ve AmeriKAN’ın tam desteğini alan her türlü silah ve mühimmatla bezenmiş bir ordu. Diğer tarafta Allah’a inanmış bir avuç yiğit. Kendi mermisini dahi kendisinin kazmak zorunda kaldığı tünellerde yapmak zorunda kalan küçücük bir ordu. O yüzden Yüce Allah: “… Allah’ın izniyle büyük bir topluluğa galip gelen nice küçük topluluklar vardır. Allah, sabredenlerle beraberdir.” (Bakara/249) Sabretmek, direnerek ve inanarak savaşmak, yolumuzdan asla sapmamak gerek bu lanete uğramış millete karşı.

Hani İsrailliler güçlüydü? Hani İsrailliler ortalığı dağıtıyordu? Hani İsrailliler Filistin'i ortadan kaldırabilecek güce sahipti?

Ben de soruyorum; niye ateşkes ilan ettiler?

“Ateşkes ilan etmek” yenemedikleri bir gücün var olduğunu kabul etmenin en büyük göstergesi değil midir?

Musa (a.s.) ve Harun (a.s.) iki kişilik bir ordu idi. Dünyanın süper devletine karşı diklendiler. Pes etmediler ve geri de dönmediler. Kur’an bize bu olayı defaaten niye anlatır?

Üzerinde tefekkür etmek gerekmez mi? İki kişinin karşısında Firavun ve koskoca bir ordu. Peki kim yenildi? Tabiki Firavun ve ordusu.

Tarih tekerrür eder mi? Niye etmesin?

O halde bir avuç Gazzeli Müslümanın karşısında yenilecek olan bütün dünyanın her türlü yardım ve desteğini alan İsrail ve ordusu olacak. Bunda şüphe yok, dönüş de yok. Buna olan imanımız tam. Çünkü bu konu şüphe götürmez bir gerçek.

Şunu da hatırlatmakta fayda mülahaza ediyorum. Vakt-i zamanında alçak maymunlara dönüşmüş Yahudi milletinin vereceği izinlerle, kısıtladığı imkanlarla Gazzeli mağdur Müslüman çoluk, çocuk, kadın ve yaşlı mültecilere yardım ulaştırmaya çalışmak başta inanan Müslümanlar olmak üzere dünyanın tüm insanları için büyük ve tarifi imkansız bir zillettir. Bu zillet tüm dünya insanları için yeterli gelir sanırım.

Yapılacak tek şey var Müslüman alemi için. O da Filistinliler ile Müslümanlar arasına konulan yıkılmaz dedikleri kapının değil mermilerle tekmelerle açılması vaciptir.

Dünya Müslümanları olarak beraber hareket etmeyi sağlayan yönetim biçimi olan halifelik için; “Halifelik iyi değildir. Şöyle kötüdür, böyle sakıncalıdır, hiçbir zaman neşvünema bulmamalıdır.” gibi sözler sarf eden sözde Müslümanlara şu anda çekilmekte olan bu zifiri karanlığı ifade eden Gazze fotoğrafını göstermek yeterli gelir mi bilmem? Bu fotoğraf karşısında basiretleri açılır mı acaba?

Biz Müslümanız. Başkalarına benzemeyiz. O halde bir ve beraber olmak, birlikte hareket etmek, aynı safta aynı düşmana karşı mücadele etmek birinci ve öncelikli görevimizdir. Birlikte yürümenin, beraber iş görmenin yegane yolu budur. “Hep birlikte Allah’ın ipine (Kur’an’a) sımsıkı sarılın. Parçalanıp bölünmeyin. Allah’ın size olan nimetini hatırlayın. Hani sizler birbirinize düşmanlar idiniz de O, kalplerinizi birleştirmişti. İşte O’nun bu nimeti sayesinde kardeşler olmuştunuz. Yine siz, bir ateş çukurunun tam kenarında idiniz de O sizi oradan kurtarmıştı. İşte Allah size ayetlerini böyle apaçık bildiriyor ki doğru yola eresiniz.” (Al-i İmran/103) İslam aleminin arasından geçen suni sınırların ortadan kaldırılması için evvela kalplerin birleşmesi gerekir.

O halde dostlarımızı iman edenlerden seçmemiz gerektiği gibi kin güttüklerimizi yani düşman bellediklerimizi de Kur’an’ın tarif ettiği gibi küffardan bellememiz kaçınılmazdır.

Müslümanlar Kur’an ve Sünnete göre hareket ettikleri zaman dünyanın neresinde olurlarsa olsunlar aynı davranışları sergilerler. Yüzsüzlük yapmaz, ortaya karışık bir sunum yapamazlar. Allah ve Rasulünün emir buyurduğu sınırların dışına taşamazlar. İşte esirler. Bu konunun en bariz göstergesidir. O halde İsrailli esirlerin; esaretten kurtulurken bile el salladıkları yerdir Gazze.

Müslümanların birlik ve beraberlikleri dağıtıldıktan sonra içine düştükleri vahameti anlamak adına son yüz yıla bakmamız yerinde olacaktır. Dikkatli okumak gerek bu son asrı. Bu yüz yıla egemen olan güç batı Uygarlığıdır(!). Medeniyet, demokrasi, laiklik ve halkların kendi kendisini yönetmesi gibi bazı isimler altında İslam alemini parçalayan Batı; İslam dünyasına kan, gözyaşı, sömürü, yıkım ve ölümden öte hiç birşey kazandırmadı.

Ben; Gazzeli Hamas yöneticilerinden biri olsaydım, halkı Müslüman olan fakat İslam ile yönetilmeyen tüm devletlerin gönderecekleri silah ve mühimmat dışındaki insani hiçbir yardımını kabul etmez, hepsini aleni bir şekilde geri gönderirdim. Müslümanlara ait sivil kuruluşların da her çeşit yardımına “baş üstüne” der teşekkürlerimi sunardım. Hatta ben Müslümanlara güya liderlik yapan yöneticilere; “İsrailli canilerin fosfor bombalarıyla kadınları, çocukları ve yaşlıları öldürülürken sen neredeydin, kiminle hangi masada ne yapıyordun?" diye de sorardım.

Tüm insanlar; Hz. Adem (a.s.)’in çocuklarıdır. Bizi birbirimizle kardeş ve birbirimizle düşman kılan ana unsur imandır. O halde lider de olsa bir Müslüman şu ayetin ifade ettiğinin dışına çıkamaz. “Ey inananlar! Yahudi ve Hıristiyanları dost edinmeyin. Onlar birbirlerinin dostlarıdırlar. Sizden kim onları dost edinirse, kuşkusuz o da onlardandır. Şüphesiz Allah, zalimler topluluğunu doğruya iletmez.” (Maide/51)

Hristiyanları dost edinen İslam alemine liderlik yapan bu şahıslara söyleyeceğimiz ilk ve son söz bu ayetin ifade ettiklerinden başka bir şey değildir.