"İstanbul'un yoksul mahallelerinden birindeydik, kalabalığın içinden 7-8 yaşlarında bir kız çocuğu, yanıma geldi. Elinde bir şey vardı, elini uzattı, elini tuttum, 'bunları annem gönderdi' dedi. 'Annem, seçildikten sonra sakın bizi unutmasın' dedi."
"İki tane bileziği elime tutuşturdu. Daha ne olduğunu anlayamadan kendisi de o ince bileğindeki oyuncak bileziğini çıkardı, onu da elime tutuşturdu. Ben daha bir şey söyleyemeden kalabalığın içinde kaybolup gitti."
"O bilezikler İstanbul'da Büyükşehir Belediye Başkanlığı makamında hep karşımda oldu. Ben asıl o gözleri unutamadım. Aradan 20 yıl geçti, 7-8 yaşlarındaki o çocuğun gözlerindeki parıltıyı, heyecanı unutamadım."...
Sayın Belediye Başkanım, İl başkanım, İlçe başkanım,
Siz hiç böyle birileriyle karşılaştınız mı? Bu insanları tanıyor musunuz? Şayet karşılaşmadıysanız çok büyük bir problem var demektir. Oysa bizim memlekette bunlardan çok vardır. Ümmet coğrafyasının her sokağında bu samimiyette ve bu ölçekte fedakâr onlarca insan bulursunuz. Gözünü kırpmadan ve tereddüt etmeden malını mülkünü değerleri uğruna sarf edebilecek sayısız insan yaşar bu topraklarda. Belli bir yerde ya da bölgede değiller. Onlar her yerdedirler. Her sokakta her köyde… Sayıları çoktur ama öyle çok kolay da bulunamazlar. Onlarla temas edebilmek, onları bulabilmek hem çok kolay, hem de çok zordur. Öncelikle dillerini bilmeniz gerekir. Hal dili yürek dili ile konuşuyor olmanız lazım. O yüreğe o samimiyete sahip olduğunuz gün hiç ummadığınız bir anda küçük bir kız yüz metre ötede bekleyen annesinin selamı ile gelir sizi bulur. “Hakk” kın dili ile konuşmak... Aynı yürekle aynı şeyleri hissedebilmektir mesele… Gerisi kendiliğinden hallolur. Annesinin gönderdiği iki altın bileziğe plastik bileziğini de ekleyen o küçük kızın yüreğindeki sıcaklığı, samimiyeti hissedebilmek benzer bir yüreği taşımakla mümkündür… Fıtrata uygun olarak yaşamanın getirdiği asalet ve buradaki insanlık dersini anlayabilmek… O küçücük kızın omuzlarımıza yüklediği ağırlığı taşıyabilecek güce öyle bir yüreğe sahip, gerektiğinde öfkelenen, gerektiğinde ağlayabilen sahici adamlara ihtiyacımız var.
Sevgili başkanım / adayım;
Kul hakkı, Millet malı gibi kavramlar; makamını menfaatlerine merdiven yapan siyasiler ve fetö köpeği tarafından öylesine örselenip kirletildi ki artık bazı kelimeleri kullanmaya korkar olduk. Bize ait ne kadar ulvi değer varsa eskitildi. Tüketildi ve acımasızca yıpratılıp tedavülden kaldırıldı.. Şimdi yeni bir kapının önünde bir büyük tercihin arifesinde “devletin işinde devletin mumu özel işlerde kendi mumu ”nu kullanan Ömer’in hassasiyetinde adaylar istiyoruz. İl ve ilçe başkanları arıyoruz.
Değerlerini kaybetmiş, menfaatini rab edinmiş, hiçbir kutsalı kalmamış yıpranmış pörsümüş ilkesiz, mesuliyetinin farkında olamayan, eyyamcılarla, vicdanından insafından merhametinden yırtarak imajına yama yapan. Tükenmişliğini reklam ve israfla tamir derdine düşen adamlarla bu iş daha fazla yürüyemez.
Yeni dönemde Reisin yol arkadaşı olmak isteyenler mutlaka yeniden 2002 kriterlere uygunluk testinde tabi tutularak ve sağlam bir değerlendirmeden sonra aday yapılacaktır. Duyumlarımız ve duamız bu yöndedir.
Abdülhamit Türksoy