2023- 2024 Eğitim- Öğretim Yılı; okullarımızda törenlerle, kutlamalarla, 11 Eylül Pazartesi günü başladı.
Öncelikle tüm öğretmenler, öğrenciler, veliler ve ülkemize hayırlı olsun. İnşallah; bu yeni dönem; birçok yeniliklerin, yeni başarıların, projelerin, sanatın, kültürün, toplumun, bilim ve çağdaşlığın sesi ve başarısı olur.
Ne yazık ki; bugün, tıpkı dünde, geçmişte olduğu gibi, gömlek değiştirir gibi sık sık Millî Eğitim Bakanlarını sürekli değiştirdiğimiz halde; her nedense pek de olumlu icraatlar bir türlü gerçekleştirilmiyor.
Öğretmenlerin maaşları ve ek ders ücretleri istenilen düzeyde olmalı, eğitimcilerin sınıfa tüccar kafasıyla değil; okulu, eğitim başarısı, kariyeri, ülkesi ve yarınlar için yetiştireceği öğrencilerine odaklanmalıdır.
Yoksa; zihninde evini, pazarı, geçinmeyi, çocuklarının eğitimi gibi birçok sorunu düşünmekten, kendisini derse veremeyip, geçim derdine odaklanıyorsa; öğretmenlerden eğitim adına pek bir şeyler beklemek de bence hayal olur!
Yâni; Devlet öncelikle öğretmenlerin ekonomik durumlarını iyileştirmeye özen ve çaba göstermelidir. Yoksa havanda su dövmeye devam ederiz.
Evet; son yıllarda öğretmenlerin maaş ve ek ders ücretlerinde belirli artışlar oluyor fakat maaşlara zam yapılınca; ev kiralarına, pazara, çarşıya, esnaf ve köylünün ürettiği ürünlere, ticari eşyalara, ev ihtiyaçlarına ve birçok ürüne de zam geliyor.
O zaman; alım gücü düşük oluyor. Standartlık sağlanamadığı için de; hayat şartları hep aynı ölçüde kalmıyor. O yüzden ilgililerin; pazarı, esnafları, çarşıyı, marketleri yâni paranın para olduğu ve devamlı el değiştirdiği ekonomik boyutlarını iyi takip etmeli; aynı malı, ürünü farklı ve yüksek oranda satışa sunan fırsat düşkünlerini, zabıtalar, polisler, bekçiler ve her kimi ilgilendiriyorsa ki hatta bulundukları il ve ilçelerdeki belediye başkanları, kaymakam, muhtarlar gibi protokol oluşturarak ilgili zâtlarla denetim ve sorgulama yapılmalıdır.
Ürün fiyatlarındaki dengesiz, zamansız artışlar tabi ki sadece pazarda, çarşıda, mağazalar gibi iş yerlerinde olmuyor.
Bugün; bir saç traşı 150 liraya çıkıyorsa, il ile yakın ilçelerdeki minibüs fiyatları sürekli artış gösteriyorsa, benzin devamlı artıyorsa, bir ayakkabı binlerce liraya ulaşabiliyorsa; değil sadece öğretmenler; öğrenciler, ve çeşitli meslek sahiplerini de bu yüksek fiyat artışları olumsuz etkilemeye devam ediyor.
En kısa zamanda yukarda saydığımız mesleklerin, meslek sahiplerinin ve özellikle de öğretmenlerin ve durumları gittikçe çıkmaza giren emeklilerimizin hâli içler acısıdır.
Bir de bu mâlum kişiler çocuk okutuyorlarsa, üniversitede okuyan çocukları varsa; o zaman bu gibi tüm sorunlar; tadımlık değil, kalıcı çözümlerinin de sorun olmaktan çıkartılması, tez zamanda gerçekleştirilmelidir.