Güncel diye adlandıran bu çağ hasta ettiği insan ruhunu iyileştirmede güncel şifadan bir haber...
Hastalık için de kıvranan insan yana yakıla her daim güncel olan şifa kaynağını aramada.
Bu arayış yoluna da varoluşunu anlamlandırmayla başlamada. (Neden varım? Varlığımın kaynağı ne? Varlığımla aldığım sorumluluklar neler? Ve daha birçok soru...)
Çünkü hissediyor insan varoluş sebebi onu güncel şifanın kaynağına götürecek.
Bu nokta da okuyor, okuyor...
Durmak bilmeden, bıkmadan usanmadan okuyor...
Okumalarının sonu hiç bir okuduğunun yeterli olmadığını görme oluyor...
Hepsinde bir eksik...
Hepsinde bir boşluk...
Dönüyor sil baştan bu eksiği aramaya koyuluyor.
Uzun uğraşlar sonunda bu eksiğin maneviyat olduğunu anlıyor.
Maddiyatın yanına mutlaka konulması gereken selamet getiren maneviyat.
Yanında olmadıklarının hepsini geçersiz kılan maneviyat.
İnsanı materyalizmin getirdiği hastalıklı tatminsizlik, mutsuzluk hissinden koruyan maneviyat.
Bu anlayışın sonunda insan varoluşun anlamının dışardaki kitaplarda değil, kendi içinde ki kitap da saklı olduğunu fark ediyor.
Yıllarca tozlu raflarda aradığı aslında yanıbaşında kendinde doğuştan getirdiği...
Rab bu dünyaya gönderirken onu bunu da koymuş içine... Nasıl bir merhamet...
Ondandır değerli Toptaş hocanın;
“Vatikan’da da doğan çocuk Müslümandır.” demesi.
İnsan güncel şifaya ulaşma niyetiyle çıktığı bu yolda içinde doğuştan var olanın keşfine başlıyor.
Keşfettiği aslında insanın kendisi...
Bu keşif de; Hırsı, hasedi, kini, nefreti, benciliği, tahammülsüzlüğü, tamahkarlığı, umutsuzluğu kısaca tüm maneviyatsızlıkları gömüş var.
Konuştuğundan fazlasını susuş var.
Kendi varlığı kadar yanındakinin varlığını kabul ediş...
Ona da odaklanma.. Onu da dikkate alıp anlamaya çalışma...
Onaylama değil anlatmasına fırsat verme,
Salt yüceltme değil saygı gösterme,
Hoşça bakabilme,
Öte ki tanımlamalarından- önyargılardan uzak birlikte düşünebilme,
Empatiyi şiar edinme,
Hayatı tüm kalbiyle anda yaşama,
Kendiyle etrafıyla samimi biçimde sohbet edebilme,
Mutlu olmak için gayret etme,
Sabretme,
Dua etme,
Tevekkül etme,
Tekemmül etmiş sevgi ile ruhu kuşatma var...
Keşif uzun, keşif derin, keşif anlamlı...
Hakkıyla yapılıp benimsenmiş keşif sonu güncel şifa kaynağına ulaşma...
Şifa;
İnançsızlığın ağırlığından kurtulup inancın ruha verdiği güzelliği, huzuru, mutluluğu tecrübe etmede gizli...
Tüme güncel şifalar...