En güzel sözlerin sahibinin adıyla…Allah’ın adıyla…
İki gündür yazmak için zorluyorum kendimi. İzmir’deyiz ve depremi yaşayanlar olarak çok etkilendik. İnsan olmanın, aciz olmanın, ölümlü olmanın ve insanın hakikatlere ne kadar kör olduğunu hatırlatılmasıydı belki. İnsan olmak insan kalmak ne kadar zordur aslında. Böylesi imtihanlar, insanlığımızı anlamak, insanı tanımak için bir fırsat. Doğal bir afette yaşamlarını yitiren kardeşlerimiz oldu. Rabbim rahmetiyle muamele etsin inşallah. Yaralılarımız var Rabbim şifalar versin ve yakınlarını kaybedenler ömrü boyunca yüreğinde ayrılık acısını taşıyacaklar… Kelimeler anlamını böyle zamanlarda bir kez daha kaybediyor ve biz o kaybolan kelimeleri bulmak ve cümlelere dökmek bile istemiyoruz.
Zorluyorum kendimi bir şeyler yazmak gerekir diyorum. Sevdiklerini ailelerini kaybedenleri hangi söz teselli eder, sevdiklerini kaybedene tüm sözlerin nasıl anlamsız geldiğini en iyi bilenlerdenim. Şimdi bu acıya ne denir? Karşımdaki insanın teselli sözlerinin insanı nasıl yaraladığını çok iyi biliyorum. Ne yazmam gerekir o nu bile bilemedim...
Doğal afetler bize bazı gerçekleri haykırır dedim. Bizim fiili dualarımızı nasıl ötelediğimiz, tedbirle taktiri bir birine karıştırdığımızla bir kez daha yüzleştik. Yapılmaması gereken yerlere ev yaptık, yapılan ikazları önemsemedik ve acı…
Bir de, böyle bir zamanda toplumun acısı üzerinden pirim yapmaya çalışanlarla, toplumu bir birine düşman etmeye çalışan, ne idüğü belisiz insan demeye dilimin varmadığı, sahte hesaplarla aynı şer insanlar, insanlarımızı birbirine nasıl düşürebiliriz derdinde olanlar var. Dine, dindara düşman olanların savaştığı bir ortam oluşturulmaya çalışılıyor. İsteseniz de istemeseniz de yayınlanan bazı paylaşımlar insanı dinden çıkaran ifadelerle dolu ve farkında olmayarak bu ifadeleri yayan bazı kardeşlerimiz onların ekmeğine yağ sürüyor.
İzmir, farklılığınız ne olursa olsun insanın insana saygısının olduğu bir şehirdir. İnsanları sıcakkanlı, güler yüzlü ve yardım severdir. Bu depremle de gördük ki insanımız kadirşinaslığını kaybetmemiş. Aynı partiden olmayabilirsiniz, aynı ideolojiyi benimseyeme bilirsiniz hatta aynı dinden bile olmaya bilirsiniz ama bir ve beraber olmak için böylesi bir afette olmanız gereken sadece ‘İnsanlık’tır ve İzmir de insan bir şehirdir. Bakmayın siz bir avuç haylazın yapıp ettiklerine onlarda bu şehrin şımarık çocuklarıdır diyebiliriz.
İnsanlık adına ümitsizliğe düştüğümüz bir dönemde gönlümüzü yeşerten kendi insanımızın insanlığı olmuştur. Bir ülkenin nasıl yek pare olduğunu bir ve beraber olduğunu bir kez daha gördük. Bizi bölemeyecekler inşallah! Kardeşliğimizi, bu necip milleti besleyen o asil kanı kurutamayacaklar! Bunu bir kez daha anladık. İnsanımızın imanı ve basireti her daim Haktan ve Hakikatten yana olmuştur yine olacaktır. Yeter ki art niyetlilere fırsat vermeyelim. Büyük milletlerin büyük acıları olur. O büyük acıyla yoğrulan milletler kopmaz ve sağlam bir şekilde birbirlerinden güç alarak daha güçlü yol alırlar. Bizleri yıkmak için ne oyunlar oldu bu topraklarda unuttuk mu?Hepsini basireti sayesinde atlatmıştır.
Senenin başında yüreğimiz Elazığ olmuştu, virüsle dünya oldu şimdi İzmir… Biz yeter ki insani değerlerimizi kaybetmeyelim, her zorlu imtihanın üstesinden geliriz inşallah. Başımıza gelen ne olursa olsun Rabbimizin bizim için hazırladığı müjdeyi bilemeyebiliriz. Sabır insanın olmazsa olmazıdır .
İnşirah Suresinde: 5-6’ Elbette her zorluğun yanında bir kolaylık vardır. Gerçekten her zorlukla beraber bir kolaylık vardır’ Buyurur Rabbimiz yeter ki bu müjdeye iman edelim… Tekrar geçmiş olsun İzmir…