‘Andolsun ki sizleri biraz korku, biraz açlık, mallardan, canlardan ve meyvelerden eksiltmekle imtihan edeceğiz. Sabredenleri müjdele!’ (Bakara 155) 2020 Yılının bitmesine şunun şurasında bir hafta kaldı. Herkes için zor geçen bir yıl olduğundan ‘ 2020 bir bitse’ diyoruz da yıl bitse imtihan bitecek mi acaba? Dünya her zamankinden daha fazla korkutmaya başladı. Daha doğrusu dünyanın içinde ki insanlar daha bir korkutuyor .
İmtihan oluyoruz kardeşler! Hem de çok ağır, çok zor şekilde sınanıyoruz. Kendi imtihanlarımızı kendimiz zorlaştırıyoruz. Allah’ın kaldıramayacağımızı vermeyeceğine inanıyoruz. Diğer taraftan isyan ede ede sabrettiğimizi sanıyoruz. Hani hasta olmadan evvel sağlık nimetinin farkına varmadığımız gibi Bast zamanlarımızın kıymetini bilmemişiz. Şimdi Kabz zamanı ve imtihan da bir nimet olur biz külfete dönüştürüyoruz.Bu zayıflığa bende düşüyorum sonra kendimden utanıyorum. Nasıl böyle yıkıldım diye. Bende insanım diyorum sonra insanca bir zafiyet bu diyorum ve hemen doğrulmaya çalışıyorum.
Mü’min olmanın ve mü’mince yaşamanın ne kadar zor olduğu zamanlar bu zaman. Halbuki kaç kere ahir zamanı anlatmıştım. Kaç kere iman sahibi Mü’minlerin imtihanlarına sabretmelerine karşılık ebedi cenneti vaat eder Allah demiştim. Sonra bir gün, söylediklerimizin ve inandığımız değerlerin de imtihanını vereceğiz demiştim…
İmtihan oluyoruz kardeşler! Birbirimize hakkı ve sabrı tavsiye etmeye her zamankinden daha fazla ihtiyacımız var. Allah’a sığınan bir kalbin varsa üzülme! Hazreti peygamberin Taif dönüşünde ki üzüntüsü kadar değildir üzüntümüz. Mekke’den Hicret ederken Sevr Mağarasında endişelenen ve korkan Hz. Ebubekir’e ‘Üzülme Allah bizimle beraberdir’ teslimiyeti sarmalı gönlümüzü. Ya da Hz. Peygamberin hüzün yılında art arda da kaybettiği sevdiklerinin acısı gibi mi acımız. Her acı büyüktür elbette, çünkü herkes kalıbı kadar acı çeker ve insanlığın en ağır acılarını peygamberler çeker. Allah her acının tesellisini yine kendisi vermiştir. Peygamberlerin içinde de Hz. Muhammed hüznün ve acının peygamberi olmuştur. Biz acıya ve imtihana tahammülü de yine Allah Rasülünden öğreniyoruz. Önceki ümmetlerin başına bir dert bir imtihan geldiyse Muhammed ümmetine tüm imtihanlardan isabet etmiştir.
İmtihan oluyoruz Kardeşler! İnsan olmanın sırrı bu olsa gerek. İmtihan olmak, dünyanın, ahretin ve cennetin ve cehennemin sırrı bu! İmtihan olmak zordur, acıdır, tahammül sınırlarını zorlar ama yine de yaşarız imtihanımızı . Eğer Allah için sabredersek derdimiz aynı zamanda dermana dönüşen rehberler oluverir. İmtihanın zorluğu tercihin bizim elimize bırakılmış olmasıdır. Ama şükür ki Rabbimiz bizleri başıboş bırakmamış. İmtihanlar karşısında ne yapmamız gerektiğini de bizlere bildirmiştir.
İmtihan oluyoruz kardeşler! Tüm insanlıkla beraber aynı acılara muttali olarak imtihan oluyoruz. Cenneti bu dünyada istemiş olduğumuzdan, ölmeyecekmiş gibi dünyaya daldığımızdan, zulme ses çıkarmadığımızdan, mazlumun sesini duymamak için kulaklarımızı kapattığımızdan, bencilleşip Allah’ı ve O’nun dinini dert edinmediğimizden, biraz zor geçiyor imtihanlarımız.
‘Sizden önceki nice nesilleri, haksızlık yoluna saptıklarında yok ettik; halbuki peygamberleri onlara apaçık deliller getirmişlerdi, ama onların iman edecekleri yoktu. Günah yolunu seçen toplulukları işte böyle cezalandırırız.’(Yunus Suresi 13) Acıyı hafifleten imtihana tahammül ettiren ve içinde ki güzellikleri görmek nasip olsun.
‘Nasıl davranacağınızı görelim diye yeryüzünde sizi, onlardan sonra yerlerine getirdik.’ (Yunus Suresi 14) Yani bizden öncekiler gibi bizde imtihan oluyoruz ve olacağız. Bizim sorunumuz Allah ile misin? Değil misin? Kulluk şuurunda olanlar kendilerine siperlik olarak Hakkı ve sabrı kuşanmışlardır. Hep derim ben hüznümü severim çünkü içinde sen varsın.