En güzel sözlerin sahibinin adıyla…Allah’ın adıyla…
…’her ecel için bir yazı vardır’ (Ra’d 38.Ayet) ‘Her can ölümü tadacaktır. Sonra bize döndürüleceksiniz’(Ankebut 57.Ayet) Buyurur yüce Rabbimiz. Ölüm doğan her canlının bir gün yaşamının son bulup, yaratan Rabbine dönmesidir. Biz ölüme böyle inanırız. Ölümü Rahmetle ilişkilendiririz ki ölenlerimize,’ Rahmetli’ deriz.
Dünyanın şimdiki misafirlerinin imtihanı olarak ki, geçmiş kavimlerde hastalıklarla toplu ölümler ile imtihan olmuşlardı. Kendi ellerimizle yapmış olduğumuz birçok ‘şey’ ile sınanır olduk. Bunlardan biri de Corona denilen Covıd-19 virüsü… Çıktığı günden beri bir sürü olasılıklar üzerinde konuştuk. Var sayımlar oluşturduk, devletlerin bazıları rahat davranmalarının sonuçlarını binlere varan ölümler oldu. Modern dünya gözle görülmeyen, bir virüs ile imtihan ediliyordu.
Devletimiz aldığı kararlar doğru tedbirler ile ülke dışında ki vatandaşlarına gösterdiği özen ve değer, tüm dünyaya örnek olmuştur. Güya gelişmiş ve medeni batının halkına neredeyse ‘Bakın başınızın çaresine ’der gibi yalnız bıraktığı zamanda Türkiye dünyanın neresinde olursa olsun oradaki vatandaşlarını ülkeye getirip halkına verdiği değeri ve özeni tüm dünyaya model olurcasına da göstermiş oldu.
Kim ne derse desin! Artık Türkiye yeniden tüm dünyaya yön vermeye, örnek olmaya başlamıştır. Kendi içimizde ki bazı çevreler tüm bu gelişmeler karşısında şımarık bir çocuk gibi davransalar dahi yerinde ve gerekli alınan kararlar ile teşekkür yazıları yazmaya başlamış durumdalar. İnşallah bunundan üstesinden geleceğiz…Türkiye’nin tüm olanaklarını seferber ettiği bir dönemde alınan koruma tedbirlerine riayet etmek zorundayız.
Tüm dünyada kendisinden önce korkusu gelen virüs için birçok komplo teorileri üretildi. Sadece kendisiyle ilgili değil daha meydanda olmayan aşısı dahi bu teorilerin merkezinde yer buldu kendine. Bir de bizim mahallenin çocuklarının ağızlarında olan kıyamet senaryoları var ki değme gitsin..! Biz Hz. Muhammed( s.a.v.) ahirete irtihalinden sonra kıyametin her an olabileceğine inananlardanız zaten. Efendimizin her fırsatta ümmetini dünyanın ve onun aldatmasına karşın ikazları ve Kur’an Kerim’in rehberliğinde hareket etmemizi tavsiye etmiştir. Biz ne yaptık? Biz haram helâl demeden sanki ebedi kalacağımızı zannettiğimiz dünyaya aldandık. Yüce Rabbimiz: ’Sakın dünya hayatı sizi aldatmasın…’ ( Fatır 5.) buyurur. Ama bizler hep aldananlardan olduk da Rabbimiz bizlere bir uyaran ile bu hakikatleri hissettirdi. Kimi zaman bu bir deprem oldu, kimi zaman bu bir apansız gelen bir ölüm, ya da şimdiki gibi yarının ne olacağını bilemediğimiz gözle göremediğimiz bir virüs oldu. İnananlar için’ hayat ve ölüm Allah içinse’ kaybedeni olmayacak bu imtihanda …
Ailemiz içinde bile birbirimize yabancı olmaya başladığımız zamanlardaydık. Mazluma üzülmeyen dünya hırsı ve zevklerinin peşinde koştuğumuz bir zamanda hayatımızı yavaşa alan, içimize dönüp bakmamıza sebep olan ve yaşamın ne denli değerli olduğunu hissettiren, kendimizden çok sevdiklerimizi ve insanlığı düşünmemize, her şeyden önce Yüce Rabbimizin gücü ve kuvvetini hissettiren bu ‘şey’ Allah’ın Rahmeti değil de nedir? Zulme uğrayanlar için sadece dua etmek yerine elle tutulur bir şeyler yapmamız gerektiğiyle yüzleştik. Biriktirdiğimiz ve sahip olduğumuz şeylerin maddiyattan çok manevi değerle olduğunu ve hayatın güzelliklerinin çok küçük ayrıntılarda saklı olduğunu anladık.
Karantina insanlık için yeni bir şey değil ki. Merak ederim hep, Nuh (a.s.)tufandan kurtulmak için yapmış olduğu gemi de bir karantinaydı. Yunus (a.s.) balığın karnında karantinaydı. Sonucu Allah’a çıkan bir karantina desek yanılmayız. Allah’a tövbe ve duaya sarılan peygamberlerin selamete çıktığını bildirir Allah! Bizim karantinamız nereye çıkar? Şeytanın bizi vesveselerimizle boğmasına mı? Hakikate kapattığımız gözlerimizin açılmasına mı? Hangisine?
Benciliğimiz, birikimlerimiz, malımız, gelişmişliğimiz hiçbir işe yaramadı. İnsan insandan kaçıyor şimdi. Bir arada olan bizler, belli bir süre yalnız olmak zorundayız. Bu da geçecek elbet lakin Rabbimizin bize Rahmetle tecelli ettiğini ve göstermek istediğini gördüğümüzde geçecek. İnsan şah damarından daha yakın olana iltica eder ve tüm kurtuluşu sadece O’nda buluruz. Bu gözle görmediğimiz ‘şey’ galiba bize kocaman bir idrak mirası bırakacak. Normal düzenimize başladığımızda hiçbir şey eskisi gibi olmayacak…
Selametle…