Mahir Hoca, yaşayışının her yönü ile bir ideal insan nümunesi idi. Örnek bir insandı. Örnekliğinin en güzel süsü bir edep timsali olmasıydı. Hoca’nın ‘Mahmud’ül Mahal’ diye sevdiği Prof. Dr. Mahmut Çamdibi, hocanın bu halini şöyle anlatır: ’’Tam bir terbiye adamıydı Mahir Hoca. Bir edeb adamı, adâb adamı. Oturması kalkması, yürümesi konuşması bile belli bir edeb içinde olurdu hep. Öyle sereserpe,(…) oturduğuna rastlamadım hiç. Hep bir edeb-i daim içindeydi, sanki namazdaymış gibi.’’
Ölümünün 50. Yılında Muallim Mahir İz
Bir Şahsiyet Abidesi, Dava Adamı ve Muallim Nümunesi: Mahir İz (1895- 9 Temmuz 1974)

