“Dünyada menfaat için sevgi gösterisinde bulunan, insanlar kadar alçağı yoktur.”
Vefa, sorumluluk duygusunun genişletilmiş şeklidir. Dünyaya gelmeden önce ruhlarımız insanın başlangıç noktası ile tanıştı. Bela diyerek, şahitliği onaylan insana, vefanın fısıldanışıydı o an. Toplum düzenini sağlayan, ayrıştırmadan, sınıf kavgalarından uzak bir şekilde insanı özüne ziyaret ettiren duygudur. Kendinden emin bir kimliği taşıtır insana. Ve arayıp da bulamadığımız hisse, onur konuğu kılar.