Arayış içerisindeydim. Arayışı somut, maddeyi duygulardan ve hislerden ayrı olarak değerlendirirdim. Belki de bundan ötürüydü suallerimin cevapları ve kaybettiğim huzuru hep çok uzaklarda arayışım. Gözümün önünü kaplayan sır perdesi vardı sanki daha gözümün önünde olanları görmeye acizdim. Gördüklerim ise ancak reddetmek ve gizlemeye yaradı olanı. Ben gizleyince hakikatler görünmez sandım. Oysa gizlediğim bendim. Kendi iç huzurumu ötelemişim süreli.
Hakka Hasrettir Biçare Gönüller
Nice kelam işittim, nice kitap okudum. Ancak duyduklarım ve işittiklerim manen tatmin etmedi maneviyata muhtaç ruhumu.

