İnsanın anlayış üzeri ve ötesi başka bir anlayış ve görüş elde etmesi için çok çaba sarf etmesi beş duyusunun kabiliyetini önce şu hayvani (nefsani) tesir ve esaretten kurtarmak istemesiyle başlar. Bir sonra ki önemli safha insanın ''aklediş'' sahasına gelmesi demektir.
Hayvanlıktan, sağduyuya ondan sekineye ondanda aklı ve kalbi selime gelmek üstün bir meziyettir. Bu safhalara aydınlanmak, aklını kullanma yani bilgi öğrenme ve tecrübe edinmek de denir. Bu safhalar, insanı hayvanlıktan alır akla ondan nura ondanda ziya'ya kadar olan anlayış ve görüş sahasına getirir.
YAZININ DEVAMI İÇİN TIKLAYINIZ