Çelikten Bir İrade: Dedem Hacı Rıza Yiğit

Geniş bir ailede dünyaya gözlerimi açtım. Dedemin annesini gördüm, onun, o yaşlı çınar’ın (117 yaşlarında vefat etti yanlış hatırlamıyorsam) vefatına 8 yaşında tanıklık ettim. Mirzan mahallesinde (Merkez-Bingöl’de) üç katlı bahçeli bir binada otururduk; dedem, Nenem, dedemin annesi ve bekar çocukları..  en üst katta, biz orta katta babamın küçüğü olan amcamlarda en alt katta. Dedem evin en küçüğü olduğundan ayrı eve çıkmamış anne ve babasının yanında kalmış, nereye gitseler birlikte gitmişler. Birlikte aç kalmışlar, birlikte zorluk çekmişler. Dedem sürekli hayıflanırdı; Allah Teâla bize vermeye başladı ki babam Hacı Osman vefat etti diye. Ama kendisi onca zorluk ve yoksulluktan sonra uzun bir süre bolluk içinde yaşamıştı ve bunun şükrünü de her daim yapıyordu!

YAZININ DEVAMI İÇİN TIKLAYINIZ