Halk, “felaketlerin sorumlusu” olarak gördüğü İttihat ve Terakki Partisi Hükümeti ve İttihatçılara ateş püskürüyordu.
“ ‘İttihatçı’ kelimesi adeta ‘vatan haini’ manâsına geliyordu. Halk olup bitenden o kadar bezmişti ki, ‘vatan’, ‘millet’ lafını edenler için ‘yakalayın İttihatçıdır’ demek içinden geliyordu.” (Ahmet Emin Yalman, Yakın Tarihte Gördüklerim ve Geçirdiklerim, C. I, Rey Yayınları, İstanbul, 1972, s. 312)
Halkın üzerindeki “kötü İttihatçı” imajını silmek için Talat Paşa’nın teklifiyle toplanan İttihatçılar, partileri İttihat ve Terakki’yi kapatarak onun yerine “Teceddüt Fırkası” nı kurmuşlardı. Bununla II. Meşrutiyet döneminin “vatan kurtarıcısı, hürriyet kahramanı” baş sloganı ile anılan İttihat ve Terakki Partisinin ne açıklı hallere düştüğü görülüyordu. ( Prof. Dr. Tarık Ziya Tunaya, Türkiye’de Siyasal Partiler, C. 3, Hürriyet Vakfı Yayınlar, İstanbul , 1978, s. 78)
