Hal böyleyken, iyilik güzeldir ama anlayana demek lazım çünkü sizin yaptığınız iyilik, belki de karşıdaki insanın umurunda değildir veyahut vefa duygusu olmayan birine yapılıyordur o iyilik.
İnsanı, insan yapan en önemli olgulardan biri anlayıştır, anlayış olması içinde hem akıl ve hem kalbin sağlam olması gerekir. Kalp ne kadar iyi olursa olsun, eğer akıl süzgecinden geçmeyen fikir veya olay oldu mu, o kesinlikle yanlışa sebebiyet verir veya tam tersi durumda da bu durum geçerlidir. Çoğumuz karşılaşmışızdır, iyilik yaparız ama bir teşekkürü bile bizlere çok görenler vardır, hatta sanki zorundaymışız gibi davrananlar vardır. Bazen düşünürüz acaba hata biz de mi yoksa onlar da mı diye?
