Bilindiği gibi son yıllarda kamuoyunda en çok tartışılan konulardan birisi de, kısaca İstanbul Sözleşmesi olarak bilinen ‘’Kadınlara Yönelik Şiddet ve Aile İçi Şiddetin Önlenmesi ve Bunlarla Mücadele Hakkındaki Avrupa Konseyi Sözleşmesi’’ adını taşıyan belgedir.
Burada tartışılan esas konu, elbette kadınlara yönelik her türlü şiddetin önlenmesi ve bunlara sebep olanlarla gerekli olan mücadelenin yapılması değildir. Bu konuda aklı başında olan hiçbir insan ve hele hele hiçbir Müslüman kadınlara yönelik bir şiddete, saldırganlığa ve haksızlığa taraf olamaz ve böyle bir tavrı destekleyemez.
İstanbul sözleşmenin bu kadar tartışılmasının en önemli sebebi hiç şüphesiz ki, dini değerler ve inancımız üzerine şekillenen ve toplumun sağlıklı bir şekilde devamı için vazgeçilmez kurumların başında gelen aile ile ilgili olarak getirdiği ve toplum vicdanında yer bulamayan, milli ve manevi değerlerimiz ile bağdaşması mümkün olmayan hükümlerdir.
Yaklaşık on yıl önce, 11 Mayıs 2011 tarihinde imzaya açılan Kadınlara Yönelik Şiddet ve Aile İçi Şiddetin Önlenmesi ve Bunlarla Mücadele Hakkındaki Avrupa Konseyi Sözleşmesi, 1 Ağustos 2014 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu sözleşmeye İstanbul adının verilmesinin sebebi ise, İstanbul’da imzaya açılmış olmasıdır. Maalesef bu sözleşmeyi ilk olarak onaylayan ülke, 12 Mart 2012 tarihi itibarıyla Türkiye olmuştur.
