İstiklâl Marşı’nın fikri başka, Kemalist Cumhuriyetin fikri başka… Birbiriyle uyuşmadığı âşikâr. Aralarında fikrî ihtilaf var. İlkinde Din-i İslâm ve Vatan-ı İslâmiyye üzere Türk vatanını müdafaa eden milletin sesi yankılanır. İkincisinde, Millî Mücadele’nin ruhuna ihânet eden ve milletin bin yıllık hüviyetine zıt Batılı pozitivist inkılâplar hâkim. Bu sebeple imtizaç etmesi, ünsiyet kurması ve uzlaşması mümkün değil. Bu farklılığa rağmen İstiklâl Marşı’nın Atatürkçü Cumhuriyet’in bir parçası olduğunu söylemek millî marşımıza hakarettir.
İstiklâl Marşı’nın hasımları kimlerdir?
“Hakk’a tapan millet” olmaya dâvetinden rahatsız olan Kemalistler İstiklâl Marşı’na karşıdırlar. Bu güruhun dünkü temsilcilerinden Ruşen Eşref, Aka Gündüz gibi Atatürkçü ve Altı Ok’çu aydınların İstiklâl Marşı’nın değiştirilmesini teklif etmeleri niçindir? Kemalist devletin koyu taraftarı pozitivist Nurullah Ataç’ın İstiklâl Marşı’na hakaret etmesi unutulmuş değil:
“Doğrusu bu marş değil, bir ilâhî, bir tazarrudur. O güfte bugünkü Türkiye’yi temsil edemez. Bize şimdi ideallerimize uygun, hiç olmazsa onlarla tezat teşkil etmeyecek bir marş lâzım.” (Mehmed Âkif Ersoy Araştırmaları Merkezi)
