Eğer HDP, Erdoğan’ın açıkladığı gibi oyunu Akşener’i veto edecek kadar cesur bir şekilde oynuyorsa arka planda bir başka ittifak ihtimali var demektir.
Nasıl bir ittifak?
Türk Ordusu Suriye’de YPG mevzilerini vururken, ABD Başkanı Biden, Kongre’ye yazdığı mektupta, “Türk hükümetinin Suriye’nin kuzeydoğusundaki eylemleri, ABD’nin ulusal çıkarlarına aykırıdır” dedi.
Amerika El Kaide ve DAEŞ tehdidini öne sürerek YPG’yi hem askeri lojistik ve hem de ekonomik olarak destek vermeye devam ediyor.
Bu destek Türkiye’nin ısrarla ve yüksek sesle YPG ile PKK arasında bir fark olmadığını dile getiriyor olmasına rağmen hız kesmiyor.
İçişleri Bakanı Soylu’nun Türkiye sınırları içindeki PKK mensubu terörist sayısının 181’e indiğini açıklamasının bir başka cephesi de YPG’ye destek veren ABD’nin PKK’yı gözden çıkarmış olmasıdır.
YPG, Amerika’nın desteğiyle askeri ve teknolojik olarak güçlü bir savaş makinesi haline getirilirken PKK’nın üstündeki kamuflaj dökülüyor ve neredeyse Kalaşnikof’tan başka silahı yok gibi.
PKK tarih olurken, HDP’nin ‘Tutum Belgesi’nde ortaya koymuş olduğu Amerika çıkarlarına itirazsız siyaset tarzını benimseme mesajları seçim stratejisinden daha fazla bir anlam kazanmaya başladı.
HDP’nin bu çizgisine uygun olmayan çıkış olarak, Sezai Temelli’nin başını çektiği bazı milletvekillerinin Terörist başı için Twitter üzerinden ‘Önder Apo’ya Özgürlük’ kampanyası başlatmaları radikal Kürt seçmenin gazını almaya yönelik bir hamle olarak değerlendirilmelidir.
PKK tarih olurken, HDP’nin Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde yüzde 15’in üzerinde bir oy oranı hedeflemesi, çatış(a)mazlık ortamından en fazla faydalanacak parti olacağını da göstermiş oluyor.
