Şehir Plancısı Yüksek Mimar Embiya Sancak, ‘Sheraton Otel Kıyı Kenar Çizgisinde Bu İki Mimarın Parmağı Var!’ haberimize yaptığı yorumda “haber sitesi çok yanlış yazmamış” diyerek Sheraton Otel Kıyı Kenar Çizgisindeki dahlini onayladı.
“Haber sitesi çok yanlış yazmamış. AMA BAŞLIK YANLIŞ. Kıyı kenar çizgisi sayın bakan Mustafa Demi zamanında son şekliyle onandı. Onanırken konuştuk. Kıyı Kenar Çizgisi 1976 yılında rapora bağlandı. Ama zamanın imar ve iskan bakanlığı onadığı çizgiye uymadı. Tam deniz kıyısından geçen başka çizgiler çizdi” ” diye yazan Embiya Sancak şöyle devam etti;
Çünkü KKÇ sini devlet çiziyor ama devletin yapılarına dokununca sahte başka çizgiler de çiziyor. İşte biri doğru ikisi yanlış üç çizgili Samsuna İmar Müdürü Oldum…
Gel zaman git zaman 1976 ve doğru olan KKÇ si için tekrar komisyon kuruldu. Sonuç olarak KKÇ’Sİ liman kavşağına kadar doğru çizildi amma bu defa belediyenin itfaiye binası ile otel için KKKÇ’si olması gereken yerden deniz tarafında olmalıydı.
YUSUF ZİYA YILMAZ BÖYLE İSTİYORDU. BAKAN İSE MUSTAFA DEMİR’Dİ.
Yasa doğruyu tanımlıyor…
Yusuf başkan istemiyor. Bakan Mustafa ne yapsın işte bu tarihlerde konuyu konuşmuştum. Sonuçta Yusuf Başkanın dediği oldu. İlgili mevzuata aykırı KKÇ si çizilere. İtfaiye Binası, yanında otel ve fenerde ki otelin yapılası sağlandı.
İşte bu esnada samsunda Yusuf başkana çok yakın bir gazetede bakan Mustafa Demir’e dokunan bir başlık yayınlandı;
“Trabzon’un bakanı varken Trabzon stadı denize yapıldı. Samsunun bakanı ne işe yarar '' gibi bir manşetti.”
Haberimizde o bölüm şöyle geçiyordu; “O sırada Dönemin Bayındırlık Bakanı Mustafa Demir, dönemin Arena Gazetesi başyazarı Nusret sağlam tarafından “Trabzon’un Bakanı Yapıyor, Bizim Bakan Yapamıyor” başlıklı yazılarla Bakan Demir zor durumda bırakılmaya çalışılıyordu…
Şehir Plancısı Yüksek Mimar Embiya Sancak’ın haberimize yaptığı yorum, şehirlerimizin mühendis idrakine teslim edilmemesi, idari ve karar alma mekanizmasında mühendis zihniyetinin şehri, şehrin sosyolojisini, şehrin psikolojisini, bunlara bağlı hayati zaruretleri düşünmeden günün maslahatı neyi gerektiriyorsa ona göre karar alarak şehrin geleceğini mahvettiğini açıkça ortaya koyuyor.
