Geldikte gidiyoruz fani olan âlemden
Ne zaman gelecek ki dertlerimin ahiri
Bir gün yüzü görmedim kurtulmadım elemden
Daim tarumar oldu şu ömrümün zahiri
Halimi anlattığım ya sabır deyip durdu
Sanki bu dünya bana ümitsizlikler yurdu
Göz açtığım diyarda dostlarım beni vurdu
Keder olarak gördüm büyüdüğüm şehiri
Talihim tutunduğum dalları kırıp gitti
Delikanlı çağlarım yaşanılmadan bitti
Gönlüm dert deryasında alaborayla yitti
Çağladı durulmadı yüreğimin bahiri
Hasretlerin narında bir ben değilim yanan
Sahte sözle gülüşe bir ben değilim kanan
Tek değilim aşk diye zehir zıkkıma banan
Bende oldum muzdarip öykülerin şairi
Aslı'yı bulamazsın bu öyküde Kerem çok
Leyla olmuş Mecnun yok bu öyküde verem çok
Bu çıkmaz sokaklarda yüreğimde yaram çok
Zührem sahtekar çıktı ben olmuşken Tahiri
Bazı kesitler sundum ömrümün yokuşundan
Dostların, sevdaların gönlümü yakışından
Baharıma güz vurmuş dünyanın akışından
Durmuş der bu yazdığım hayatımın şiiri