Karanlığa güneş olmuyor kimse
Senden bir hatıra bir adın kaldı
Sen gibi gönlüme dolmuyor kimse
Tenden bir hatıra bir adın kaldı
Ruhumu meçhule götürür zaman
Hasretin acısı ne kadar yaman
Yokluğunda vakit diyorken aman
Andan bir hatıra bir adın kaldı
Sensizlik bir derde bin dert katıyor
Şu fani bedenim dünyam batıyor
Sanki yüreğime hançer batıyor
Kandan bir hatıra bir adın kaldı
Şu gençlik çağımda biterken ömrüm
Beni bir girdaba iterken ömrüm
Bir uçsuz sahrada yiterken ömrüm
Candan bir hatıra bir adın kaldı
Durmuş TUNACIK