Neden, niçin diye sordum kendime
Beni bir mahzene attı gençliğim
Aydınlık dururken karanlıklara
Doğmamak üzere battı gençliğim
Kıymet verdiklerim kıymet bilmedi
Akan gözyaşımı kimse silmedi
Denedim, uğraştım yüzüm gülmedi
Acıyı, hasreti tattı gençliğim
Ömür perdesinde oynuyorum ben
Efkarın narıyla kaynıyorum ben
Gün görmedim ona yanıyorum ben
Kederli talihe çattı gençliğim
Gönül kurağıma yağmurlar yağmaz
Dünya yüreğime mutluluk sağmaz
Yaralı gençliğim cihana sığmaz
Kim vurduya, güme gitti gençliğim
Henüz fidan iken kırıştı yüzüm
Baharı görmedim daima güzüm
Her gün ağladı ya şu iki gözüm
Sararıp da soldu yitti gençliğim
Tarifsiz acıyla yoğurdu hayat
Feryatmış bu handa nasibim feryat
Bugün yarın olur diyorken; Heyhat
Durmuş, acı sonla bitti gençliğim
Durmuş TUNACIK