Bu aşkta zor kişi daim ben oldum
Umudunu kırdım özür dilerim
Her gün bir âlemde eğlenip durdum
Sana acı verdim özür dilerim
Sen Zühre’ydin bense Tahir olmadım
Sen gerçektin bense zahir olmadım
Sen şiirdin bense şair olmadım
Hislerini yordum özür dilerim
Layık olamadım temiz duyguna
Eşlik edemedim hayat korkuna
Beni düşlediğin tatlı uykuna
Kâbus olup durdum özür dilerim
Sana yandığımı çok geç anladım
Bir lokma aşımda kalmadı tadım
Soyadım dert oldu hasretse adım
Gerçeği geç gördüm özür dilerim
Durmuş TUNACIK