Çıktın yaşantımdan çıktın dünyamdan
Şu fani ömrüme kor olup gittin
Kıskanıp dururken seni hülyamdan
Senli duygulara zor olup gittin
Hayatım oldu ya bir gece gibi
Dilimdesin her an bir hece gibi
Bu aşk olur iken bilmece gibi
Bir varmış bir yokmuş, sır olup gittin
Dünyam kabir gibi sıkıp duruyor
Aklım bir firari çıkıp duruyor
Gözlerim yaşları döküp duruyor
Yaralı gönlüme zar olup gittin
Gidişinle kalbim tekleyip durur
Yangınım çileyi ekleyip durur
Ruhum kabullenmez bekleyip durur
Cananım, canıma dar olup gittin
Sebepsiz sanmıştım çekip giderken
Aşk bahçeme hasret ekip giderken
Durmuş'un ömründen akıp giderken
Bana özlem ele yar olup gittin
Durmuş TUNACIK