Ne oldu sahrâ’nın bakir yalnızlığı, nasıl bir kutsal külfet yükledi ki sana?...
Heyhat!
Dehr rüzgârının işvesine kanmışsın, sentetik gülüşlerin zehirlemiş seni, farkına dahi varamamışsın…
Toprağın saftı, tertemiz, ayıklanmış çerçöpten, şifa adına her şeyi bağrında besleyen öz olmuş…
Ne oldu sahrâ’nın bakir yalnızlığı, nasıl bir kutsal külfet yükledi ki sana?...
Heyhat!
Dehr rüzgârının işvesine kanmışsın, sentetik gülüşlerin zehirlemiş seni, farkına dahi varamamışsın…