Peki, nasıl öğretmenler yani hangi özelliğe sahip öğretmenler yeni neslin mimarı olma özelliğini taşıyabilir. Öğrencisinin zihninden öte yüreğine girebilen öğretmenler tabii ki de… İnsani yönleri fazlaca olan, öğretmenlik mesleğine yüreğiyle bağlı, maddi bir beklentisi olmadan öğretmeyi hayat gayesi edinmiş öğretmenler öğrencisine fayda sağlayabilir ancak. Diğer türlü yalnızca kişisel egolarını tatmin etmek için bu mesleği seçenlerin ne kendisine ne öğrencisine faydası olamaz. Aliya İzzetbegoviç şunu der : ‘’Yeryüzünün öğretmeni olabilmek için gökyüzünün öğrencisi olmak lazım.’’ Bu sözü biraz İslam inancıyla bağdaşan bir söz. Ama her inanan öğretmenin kendisine şiar edinmesi gereken bir söz ayrıca.
İnsan mesleği ne olursa olsun empati yeteneği ile donatılmış olmalı. Hele ki amacı insan yetiştirmek ise. Kendisinden öte önce öğrencisini düşünmeli. Psikolojik sosyolojik şartlarını göz önüne almalı. Ve bunu başaran, öğrencisinin yüreğine girmeyi hayat gayesi edinen çok güzel öğretmenlerimiz var bizim. Ama son zamanlarda ne yazık ki çoğu meslek gibi öğretmenliğinde kıymeti azalmış durumda. İnsan bozuldukça insana dair her şey, her meslek ne yazık ki bozuluyor. Ahlaki yozlaşmışlık her alanda kendisini gösteriyor. İnsana saygının azaldığı bir ortamda öğretmenlik mesleği de bundan nasibini almış durumda. Hatırlıyorum mesela doksanlı yıllar ve öncesinde öğretmene toplum olarak bir saygı vardı. İnsanlar ‘’bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum.’’ Felsefesi ile bakıyordu öğretmenlik mesleğine. Ama şimdilerde durum bu şekilde değil.
Tabii eğitim üzerine fazlaca konuşulması gereken bir konu. Ancak bizler öğretmenlik mesleğinin kutsallığına inanmak durumundayız. Bu meslekten olan her insana saygı duymak zorundayız. Tabi ki bu mesleğin hakkını vermeyen öğretmenler istisna tutulabilir. Ama Hz. Ali’nin şu sözü unutulmamalı : ‘’bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum.’’ Yani her ne olursa olsun her öğretmen saygıyı sonuna kadar hak ediyor. Çünkü öğretmen ‘’örnek alınan, öğreten ve yeni nesli inşa edendir.’’
