Yeryüzünde çok çeşitli fikir ve düşünce grupları vardır. Hatta dini konularda da insanlar farklı mezhep ve görüşlere ayrılmışlardır. İçinde insan olduğu müddetçe her daim bu bölünme ve ayrılıklar olacaktır.
Burada dikkat edilmesi gereken husus şudur: Eğer eserlerine ve neticelerine hükmeden hak ve hakikat ise ve olumsuz yönleri iyi yönlerinden az ise o meslek haktır, güzeldir. Yok eğer içinde hak ve hakikat, neticelere hükmedemiyor ve olumsuz yönleri iyi yönlerinden fazla ise o meslek batıldır, yanlıştır.
Bununla birlikte meslekler, mezhepler her ne kadar batıl ve yanlış da olsa içlerinde hayatlarını devam ettirecek kadar bir hak, bir hakikat bulunabilmektedir. İşte bu kaideye binâen, İslam alemindeki uydurma ve bid’a fırkalarına bakılsa görülüyor ki, her biri bu noktaya dayanıp yoluna devam etmiş. Fakat, menfî ciheti ya garaz, ya inat gibi bir sebeplerden olduğu için, o mesleğin eserleri dalâlet ve isyan üzerine çalışmıştır.
Meselâ, Şîalar Kur’ân’ın emrine imtisalen Ehl-i Beytin muhabbetini esas tutup, sonra ateşe tapan Sasani devletini yıktığı için milli intikam olarak gördükleri bir düşmanlıkla sahabelere Hazreti Ebubekir ve Hazreti Ömer’e düşman olmuşlardır.
