Devrimciler yıllarca, “Ferman padişahın ise dağlar bizimdir!” diyerek dağlarda yok olup gitmişlerdir. Padişah ise hak bildiği yolda hükümranlığını devam ettirmiştir. Zaman, çağ, devran ve konjonktür değişse de beyinleri yıkanmış bazı marjinal kesimler helâk olmaya devam etmişlerdir. Bu kuru inat ve keskinlik hem ülkeye hem ülkenin kaynaklarına hem kendilerine zarar vermiş olsa da kimin umurunda yeter ki benim dediğim olsun diyerek bir arpa boyu yol aldıkları vaki değildir.
Yollar Yürümekle Aşınmaz
Başlık, Süleyman Demirel’e aittir. Toplumların demokratik tepkilerini göstermek için sokağa çıkmalarını meşru çerçevede kabul ettiği bir tutuma dikkat çekmektedir. Bu sayede kitlelerin gazını alınarak rahatlamaya sebep olacağı için gereklidir.

