Mesajı okuduğumda, "Eyvaaah, Tekke'mizden koca bir çınar daha gitti," dedim üzüntümden.
Hüsnü Öğretmenimiz gerçekten beyefendi bir insandı. Onu tanıyanlar bilir, hayatımda bir kez olsun onun ağzından boş bir söz duymadım. Her yaştan insan ile kolayca iletişim kurabilirdi. Öğretmenliğin verdiği beyefendiliği hayatının sonuna kadar yaşadı. Temiz giyinir, sade konuşur, mütevazi görünürdü. Beş vakit namazını kılar, cemaate de gelirdi. Oldukça kibar davranırdı. Yeri geldiğinde sert, yeri geldiğinde halim, selim bir insandı. Disiplinliydi, öğretirdi.
Yetmişli, seksenli yıllarda suni, yapay oluşturulan sağcılık-solculuk ayrımcılığında sağcıların müdürü derlerdi. Öğretmen okullarında yetişen ender insanlardan biriydi diyebilirim. Allah Teâlâ kendisine rahmet eylesin, mekânı Cennet olsun, ailesine sabırlar diliyorum.
