“Kur’ân’ın ilk emri, ‘okuma’ o yüzden çok okuyoruz” diyor, mütefekkir ve şâir ve yazar Yavuz Bülent Bakiler.
ABD’de de her yıl bin kişi için 4000 kitap basıldığını, Almanya’da bin kişiye 2700 kitap, Fransa’da bin kişiye 1700 kitap, Japonya’da bin kişiye 1000 kitap düştüğünü söylüyor, “Sözün Doğrusu -1-“ eserinde.
“Türkiye’de ise bin kişi için basılan kitap sayısı sadece yedidir, yedi, yedi!..” diyerek ahvâlin vahâmetini gözler önüne seriyor.
Gerçekten de ne kadar çok okuyoruz öyle değil mi? O kadar okuyoruz ki; hakikat kandilini bir türlü yakamıyor, etrafı aydınlatamıyoruz. Zihnimizi hakikat veçhesi olmayan, alışagelen bilgilerle dolduruyoruz. Eksiltilen veya eklemeler yapılan, hakikati yansıtmayan bilgileri, doğru addediyoruz.
Hâliyle hakkı ve hakikati, Kur’ân ve Sünnet ışığı altında idrak etme meramından bîhaber yaşıyoruz.
Yavuz Bülent Bakiler hocamız, “Evlerimizin %95’i kitapsız ve kütüphanesizdir. Kitapsız ve kütüphanesiz evlerin, mağara karanlığından farkı yoktur. Evlerimizin ancak % 5’inde bulunan kütüphanelerimizin, kitaplarımızın dilini, hem de devlet kurumlarının da gayretiyle değiştiriyor, kurutuyoruz. Böylece, dedelerimizin, babalarımızın, hatta ağabeylerimizin aldıkları kitapları taşlaştırıyoruz. Onları okunmaz hâle getiriyoruz” diyor.
