Nihayetinde yaptıkların görülüyor bir bir ortaya çıkıyor yani kendini ele veriyorsun ama bundan senin haberin yok. Hareketlerin ve eserlerinle kendini gösteriyor anlaşılıyorsun. Davranışların yani halinle dışarıya aks ediyorsun ona göre muamele görüyor ve bir karşılık buluyorsun. Bulduğun bu karşılıkta senin kimliğin oluyor. Yani kısaca ne olduğun ortaya çıkıyor. Tesiri görünmüyor fakat eseri ortada yani gün gibi açık..
O zaman ya değerli yahut değersiz biri oluyorsun. Sonra güzel ya da kötü adla adlandırıyorlar seni. Ya tanınmıyorsun yahut ta tanınan biri oluyor, tarifi imkânı olan bir hale geliyorsun. Yani vasıfların biliniyor çözülmeye yani anlaşılmaya başlıyorsun. Arif olana söz kâfidir yeter. Dışarıya aks eden işlerde, senin hilen yahut hünerin olup ortaya çıkıyor. Yani yaptıkların seni ele veriyor. Buda senin nasıl biri olduğunu neye meyilli olduğunun işareti ve nişanını taşıyor zamanda ya seviyorlar yahut sevmiyorlar seni. Ancak aptal olan bunu fark etmez.
