Suretlerin yani kalıbların cinsleri, birbirini çektiği ve sevdiği gibi ruhların cinsleri de birbirini çeker ve sever. Her cins kendi cinsinden zevk alır. Yakînen her cinsin zevki kendi cinsiyledir. Cüz’ün zevki kendi küllünden olur. Yahut da o şey, bir cinse katılma kabiliyetinde olur ona erişince o cinsten oluverir. Tüm ferler yani parçalar, küllünü yani bütününü arar. Onda karar kılar, ancak onda rahat eder. Maddi ve manevi unsurların hepsinin bir çekiş gücü vardır
Dünya, servet, kadın toprak, güzellik, şehvet, makam, altın gibi varlıkların nasıl ki, insanı kendine çeken görünmez bir gücü varsa mana aleminin de tıpkı bunun gibi bir çekiş gücü ve cazibesi var. Ancak bu varlığın çekiş gücü, manevi çekiş gücünün önüne bir perdedir. Maddi ve manevi olan güçlerin çekişi birbirine benzemez. Biri aldatıcı diğeri tam aksi yönde olur. Çoğu insan bu çekiş ve tesirlerin, kimi kısa kimi uzun gönüllü gönülsüz kölesi olur.
Alemi nizamda her taş yerli yerine oturur
SIFATLAR VE KALIBLARIN BİRBİRİNİ ÇEKMESİ
Cinslerin çekişleri, kalıblar ve sıfatlarla olur. Kalıblara örnek verecek olursak, tavuk civcivlerini, koyun kuzularını, her insan yavrusunu görünmez bir güçle çeker. Her ana yani ''KÜL'' yavrusunu arar ve anar.
Her yavru bir sahibe mutlak muhtaçtır. Sıfatlarda olan çekişler ise, aşık, aşık olanlarla anlaşır..
Kötüler kötülerle oturmaktan zevk duyar, iyilerde iyileri sever lezzet alır, her kuş, her hayvan ve her insan kendi cinsiyle, oturur kalkar zevk duyar ,cemiyetini yahut devletini kurar.
Ancak ilahi olan emanet ve sorumluluk yüklenmiş insan bundan müstesna kılınmıştır. Sorumlu kılınan İnsan inançları ve ihtiyarı ile ahde vefası sebebiyle diğerlerinden ayrılır. İnançlar ve fikirlerin her derecesi kendi derecesi ile karşılık bulur. Müminler müminle, kafir kafirle, münafık münafıklarla, kalbi marazlılar marazlı olanlarla, zengin zenginlerle, fakir de haliyle fakirlerle, lezbiyenler lezlerle kısaca her cins sapıklıkta kendi cinsiyle birlik olur huzur bulur mutlu olur, yahut sarhoş olur mest olur. Her dere akar ırmağa kavuşur.
Her aklın ve ruhun kendinden daha iyi bir akla ve ruha , anlayışa ve olgunluğa ihtiyacı var. Her akl ve ruh kendi anlayışı bir olanla kaynaşır. Özetlersek aslı nurdan olanlar nurlularla, aslı ateşten olanlarda ateşten yaratılanlarla birlik olur. Her ruh kuşu kendi cinsiyle uçar madenine kavuşur. Kiminin aslı öncede ateşti; sonunda da yine aslına gitti. Kimi de aslı nurdu yurduna gitti.. Zaten bir zümre ateşten doğmuştu bir diğeri nurdan olmuştu. Tüm cüzler, kül tarafına yol alır, o tarafa giderler.
