BİRLEŞİK AHMAKLAR KUMPANYASI

Gerçek anlamda yaşamak, muhteşem bir sanatkarlıktır. Rabbe sanatkar sıfatıyla hitap çok anlamlı değil çünkü sanat, taklit etmek, suni bir şey yapmak anlamına geliyor. Sanatı, hadisteki işari emirle Allah’ın ahlakıyla ahlaklanmak olarak anlıyoruz. Sanat, “en güzel yüz metreyi koşmak”tır. İnkılap bir sanattır. Devrim de diyebilirdik ama aslında ne devrim, ne inkılap… Madem külliyen yeni, yepyeni, vahyin bereketli dağından akan bir suyu, muhteşem bir aşkın badesini içerek edindiğimiz yeni bir kültürün mensubuyuz, her şeyi yeni tabirlerle, kendimize ait bu eşsiz benzersiz yeni dille ifade edeceğiz. O halde Büyük Huzur diyelim. Şu noktadan sonra bu toprakların asırlardır kaybettiği bir kültürün daha da yüksek bir perdeden güncellenmiş yeniden doğmuşundan beslenmeliyiz. Biz başka bir kavme ve kültüre aitiz. Bu sürü, yığın, kalabalık her ne içiyorsa biz ondan içmeyeceğiz. Son suları da getirin de biz de içelim de ancak bu deli kütleyle öyle baş edelim çakallığına düşmeyeceğiz. Bu yaban bedevileriyle bir ülfetimiz, ünsiyetimiz, muhabbetimiz, irtibatımız olmamalıdır. Bunlar her neyse biz o değiliz. Onlar afakta boğulurken biz yeni ufuklarda kendi oyunumuzu kurmaya devam edelim.