DEĞİŞİM VE DEĞİŞİMİN ÜRÜNÜ YENİ KUŞAK

Sanırım bir hususu vurgulamaktan usanmamam gerekiyor.
 
Türkiye yaklaşık son on yıldan bu yana radikal bir değişim sürecinden geçiyor. Kurulu düzenin temel dinamikleri yerinden oynuyor. Bu, ikinci değişim teşebbüsü... Birincisi merhum Turgut Özal zamanında olmuştu. Fakat kurulu düzenin iplerini ellerinde tutanlar, merhum Özal'a fırsat vermediler. Ve ona teşebbüsünün bedelini hayatıyla ödettiler.
 
Turgut Özal öngördüğü değişimi derin devlete ilişmeden gerçekleştirmek istiyordu. Nitekim onun hayatına kıymak isteyenleri bildiğini en yakınları söylüyor. Buna rağmen Özal ona suikast tertipleyenleri ifşa etmek ve onlarla yargı önünde hesaplaşmak (bunu ne ölçüde sağlayabilirdi, o da ayrı bir konu) yerine kendi işini sürdürmeyi tercih etti. Buna rağmen projesinin tamamını hayata geçirmeyi başaramadı. Cumhurbaşkanlığından sonra ikinci yenilik hareketini gerçekleştirmek istiyordu. Ömrü vefa etmedi.
 
Şimdi ikinci değişim teşebbüsü deneniyor. Şimdiki değişimde direksiyonun başında Recep Tayyip Erdoğan bulunuyor. Erdoğan, Özal'ın yöntemini uygulamıyor. O, bir yandan derin devletle uğraşırken, bir yandan da ülke kalkınmasıyla ilgili projesini uygulamaya aktarmaya çaba gösteriyor. Son on yılda göz ardı edilemeyecek, görmezden gelinemeyecek denli radikal adımlar atıldı. Anadolu'yu gezmiş olanlar duble yolların bütün yurdu döşemekte olduğunu görür. İktisadî alandaki başarılar hem ulusal, hem uluslararası boyutta nesnel ölçeklerle kabul ediliyor.
 
Fakat bütün bu değişim hareketinin temelde bir Anayasa değişikliği ile taçlandırılması gerekiyor. İşte burada, bu Anayasa değişikliğinin gerçekleşmesini istemeyenlerin 'gizli el'i devreye giriyor. Burada 'İstemezükçüler'in protestosu ile karşılaşılıyor. Bu anayasa değişikliği, daha doğrusu yeni bir Anayasa ihtiyacı karşılanmadıkça diğer değişikliler palyatif olmaktan öte bir anlam ifade etmez. Münferit değişiklikler halinde kalır. Ve AK Parti iktidardan çekildiği anda, gerçekleştirilmiş olan tüm değişikler fazla bir uğraşı gerektirmeden geri çekilir ve bir tek gün içinde hiçbir şey yapılmamış hale dönüşür. O bakımdan yeni bir Anayasa yapılması hayati önem taşıyor.
 
Bu on yılda elbette değişen yalnızca fiziki görünüm olmadı. Toplumsal hayat ve toplumsal ilişkilerdeki nitelik de değişti. Bireylerin davranış biçimleri değişti. Bu değişiklik yalnızca yurt içi değişikliğin sonucu olarak tecelli etmedi. Uluslararası ilişkilerdeki değişikliğin sonuçları da ülke içinde yansımasını gösterdi.
 
Şimdi yeni bir kuşak boy verdi, veriyor. Bu yeni kuşak da kendi içinde homojen değil. O da çeşitlilik gösteriyor. Onun bir kategorisini şimdi Taksim Gezisinde mevzilenmiş olanların şahsında gözlemliyoruz. Burada da, barışçıl yoldan protestosunu ifade etmeye çalışanlarla onların sırtından terör estirmeye kalkışanları birbirinden ayırmak gerekiyor. Bu ikinciler kendine özgü bir kişilik taşımayıp birincilerin sırtından asalak olarak geçindikleri ve başkasının maşası olarak ortada göründükleri için onlar iraptan mahalsiz bir güruh niteliğinde. Bu itibarla uğraşılacaksa onlarla değil, fakat onların ipini elinde tutanlarla uğraşılması gerekir.
 
Fakat her hâlükârda değindiğimiz yeni nesil son on yılda vuku bulan fiziksel ve toplumsal değişikliğin ürünü olarak hayat bulmuş oluyor. Onlar kendi kuşaklarının taşıdığı özelliğin dışa vurumu olarak protestolarını gerçekleştiriyor. Şimdi onlara akıl vermeye kalkışanlar kuyruk oluşturmuş durumda. Ben kimseye akıl verme mevkiinde görmem kendimi, görmüyorum. Onlar, kendi yollarını kendileri bulacaktır. Onların sırtından rol kapmak isteyen siyaset erbabına da, terörist güruha da gene bunlar kendi dilleriyle cevaplarını verecektir. Bu cevabın, onlara yaraşan bir soylu dille dile getirileceği hususunda beklentim sürüyor.

Rasim ÖZDENÖREN - YENİŞAFAK