İlim bilmek ile ilgilidir ve bilinmeyenin keşfedilmesi olarak da tarif edilebilir. Yine Yunus’un ifadesi ile kendini bilmekle başlamaktadır. Kendini bilmeyen, kendi kapasitesinin sınırlarını keşfedemeyen insan eksik ve yarımdır.
İnsan, okudukça, öğrendikçe ve bildikçe aslında bilmediği ne kadar çok şey olduğunu keşfediyor. Bu durum aslında insanın kendi içine doğru yaptığı bir yolculuktur. Bu yolculuk düşünce ve düşünmeyle başlıyor. Yine Descartes, “Düşünüyorsam varım” demiyor mu? Demek ki ilmin yarısı merak ise diğer yarısı ise düşünmektir. Fakat bu düşünme boş düşünme değil, derinlemesine ve tefekkür boyutunda olmalıdır. Bunun gerçekleşebilmesi içinde bir kapasitenin olması lazımdır, bu sağlamanın yolu da okumaktan geçmektedir.
Bireyselleşme günümüzde yaygın bir kavram olarak insanların kişiliklerinin yok olmasına neden olmaktadır. İslam bile istişare ve müşavereyi teşvik ve tavsiye etmektedir. Bu durum sünnet olup, çeşitli fikirlerin bir araya gelerek en doğru kararı almak adına kaçınılmazdır. Camilerde toplanmanın ve cem olmanın derin anlamı bile buna işaret etmektedir. İbadetin dışında insanların her türlü problemine ortak akıl ile çözüm üretme mekânlarıdır. Günümüzde bireyselleşmenin getirdiği olumsuzluklar maalesef bu misyonu yok etmiştir.
