Pitirim Sorokin’e göre psikolojik yaşantı olarak sevgi, niteliği gereği “özgeci”dir.. Gerçek bir sevgide, “iyi olanı başkası için yapmak” vardır. Yalnızlığımızı yok edip bizi soylu bağlarla başkalarına bağlayan sevgi, hayat verici bir güçtür.
M.C. D’arcy, sevginin üçlü tasnifi içinde en düşük sevginin bencil sevgi olduğunu, en üste ise bir insanın başkasına duyduğu sevginin yer aldığını dile getirmektedir.