Srebrenitsa katliamı’nın 16. Yılı

 
Avrupa'nın İkinci Dünya Savaşından sonra yaşadığı en büyük trajedi olan Srebrenitsa soykırımının 17. yıldönümünde, yine hüzün ve gözyaşı hakim... Anneleri evlatsız, çocukları babasız bırakan bu soykırımın acısı, aradan geçen 16 yıla rağmen hiç bitmedi.
 
Srebrenitsalı kadınları yalnız bırakmamak için on binlerce Boşnak, törenlerin yapılacağı alanda bir gün öncesinden toplanmaya başladı. Tuzla kentinin Nezuk kasabasında 3 gün önce başlatılan ölüm yürüyüşüne katılan yaklaşık 5 bin kişi de dün akşam saatlerinde yürüyüşlerini Potoçari Mezarlığı'nda tamamladı. Yürüyüşe katılanlar, geldikleri Potoçari çevresinde kurdukları çadırlarda geceyi geçirdi.
''Beyaz zambaklar'' gibi dizilen uçsuz bucaksız mezar taşlarının bulunduğu Potoçari'de toplanan kalabalık, gece boyunca dua edip, Kur-an'ı Kerim okuyup, kurbanların arkasından gözyaşı döktü. Bu gözyaşları, 17 yıl önce katledilen, daha sonra bedenleri parçalara bölünüp çeşitli toplu mezarlarda bulunan, uzun çalışmalar sonucu kimlikleri belirlenen kurbanlar için akıtıldı.
 
Srebrenitsa'nın işgali üzerine 17 yıl önce sığındıkları BM bünyesinde görev yapan Hollandalı askerlerin bulunduğu fabrikada, bugün 613 kurbanın tabutu bulunuyordu. Hollandalı askerler, kendilerine sığınanları, öldürüleceklerini bildikleri halde Çetniklerin eline teslim etmişti. Aradan geçen 16 yıl sonra, cesetleri toplu mezarlarda parçalanmış halde bulunan Srebrenitsalı kurbanların cenazeleri, yeşil örtüye sarılı tabutların içinde, insana yaraşır şekilde toprağa verilmek üzere Potoçari Mezarlığı'na omuzlar üzerinde taşındı. Cenazelerin fabrikadan törenin yapılacağı alana taşınma süreci ise saatler sürdü. Ancak kurbanların tabutları çok hafifti. Çünkü bir çoğunun bedeninin bir kısmı hala bilinmeyen yerlerde saklı duruyordu. Tabutlar içinde ise kimisinin bacağı, kimisinin sadece kaburgaları, kimisinin ise sadece kafatası bulunuyordu.
 
Potoçari Mezarlığı'nda cenaze namazlarının kılınacağı alana tek tek dizilen tabutların başında yaşanan manzara ise yürekleri burktu. Her tabutun başında aileleri ve yakınları gözyaşı dökerek dayanılması zor bir tablo oluşturdu. Ölümlerin üzerinden 17 yıl geçmesine rağmen, tabutların başında yaşanan acı sanki dün gibiydi.
 
Tabutlar başında ağlayan kadınlar, bir taraftan kaybettikleri için gözyaşı döküyor, diğer taraftan yakınlarını 17 yıl sonra olsa bile insana yaraşır bir şekilde toprağa verecek olmanın buruk sevincini yaşıyordu. Srebrenitsalı 613 kurbanın yakınının 15 yıllık hasreti bugün sona eriyordu. Çünkü tabutları gözyaşlarıyla ıslatan kadınlar kaybettikleri yakınlarının ardından bugün ''doya doya ağlıyordu''... Annelerin acısına ortak olan kalabalık ise hüzünlü bir şekilde 16 yıl önce dünyanın gözleri önünde yaşanan trajedinin ortaya koyduğu sonucu görüyordu.
Başı belli, ancak sonu adeta görülmeyen tabutların başında ağlayan kadınlardan birisi de Nura Mustafiç idi... 17 yıl önce kaybettiği 3 oğlundan, cesetleri bulunan 2 oğlunun tabutuna sarılan Mustafiç, ''Bu tabutlar, bu olaylara göz yuman dünyanın ayıbı'' şeklinde duygularını dile getirdi.
 
ARINÇ DA BOSNA'DA
Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç, Bosna'daki savaş sırasında 8000 Boşnak erkeğin katledildiği Srebrenitsa soykırımının 16. anma yıl dönümü törenlerine katılmak üzere Bosna Hersek'e geldi.
 
Arınç ve beraberindeki heyet daha sonra Saraybosna'dan Srebrenitsa'ya hareket etti. Bülent Arınç, Potoçari Mezarlığı'nda yapılacak anma törenlerine katıldı.
Arınç törende yaşadığı duyguları Twitter hesabından paylaştı. Anma törenlerine Türkiye adına katılan Arınç, Twitter'da şu duygularına yer verdi: "Bugün Srebrenitsa'dayim. On bine yakın Müslüman Boşnak'ın haince katledildiği, insanlık onurunun ayaklar altına alındığı şehirdeyim. Birazdan soykırıma uğrayan masumların anısına düzenlenecek törenlere ülkemi temsilen katılacağım.
 
Katliamın üzerinden 17 yıl geçmesine rağmen Srebrenitsa hala mahzun ve gözü yaşlı bir anne gibi. Sanki dünyanın her yerinden binlerce anne bugün koşup bu hüzünlü şehire gelmiş gibi. Kimileri mezar taşlarının başında dualar okuyor, kimileri bir mezar taşı bile olmayan yavruları eşleri ve kardeşleri için göz yaşı döküyor.
 
17 yıl önce buyuk bir yara alan insanlık onurumuzu birazcık olsun onarmak için, buradaki şehitlerin aziz hatıraları için ve bir daha asla soykırımlar yaşanmaması için Srebrenitsa'dayız ve Srebrenitsa'yı asla ve asla unutmayacağız, unutturmayacağız."

Kaynak:Sabah