DİREN İNSANLIK!

İnsanların ne kadar çirkinleşebileceğini bu haziran ayında (fazlasıyla) gördüm. Birbirine iftira atanlar, olmayanı olmuş, söylenmeyeni söylenmiş, yapılmayanı yapılmış gibi gösterenler. Beyni, kalbi, ruhu var mı yok mu anlayamadığım ne kadar çok insan varmış çevremde. Üstelik bu siyasi kaosa dahil olan herkes aynı çirkin oyunu oynadı ötekileştirdiklerine.
 
Utanma, sıkılma yok. Herkes bir diğerine çamur atmak isteğiyle meşgul; ama farkında değil ki önce kendi zihni, ruhu ve elleri kirleniyor. KİRLENİYORUZ!
 
Nerede, kime haksızlık yapılırsa yapılsın; sizin gibi düşünen, yaşayan, konuşan insanlardan olması da gerekmez. Sadece yanında olun. Bu yeterli. Onun dışında bir başkasının eksikliğine, saflığına, zayıflığına, yetersizliğine sevinmekte nedir? Siz kimsiniz? Üstelik, aynı topraklarda yaşadığınız bir insanın eksikliğine sevinmek, sizin ne büyük bir eksikliğe sahip olmanızdan başka nedir ki; İNSAN OLMA EKSİKLİĞİ!
 
Eğer bir şey için direnilecekse bu sadece insan olmak ve insanlık için olmalı. Çirkinleşen insanlara dahil olmamak için diren insanlık!
 
İFTİRA ATMADAN.
SATILMADAN.
SATMADAN.
YALAN VE YANLIŞ HABERLERE OLANAK VERMEDEN.
KİRLETMEDEN.
KİRLENMEDEN.
VİCDAN VE ADALETİ BIRAKMADAN.
HAKLININ YANINDA DURARAK.
DİREN İNSANLIK!
 
Artık yıkıcı olmak yerine, ne kadar yapıcı olabiliyoruz? İnsanlarımız için, tarafsızca ne kadar fikir üretebiliyoruz ona bakıyorum. Benim için samimiyet orada hasıl oluyor.
 
Birey, kamu çalışanı, seçilen ya da yöneten... Yapıcılık yoksa, samimiyet yoktur.