Umut etme hissi bir duayla harmanlı ki sorma gitsin. Sanırsın ki; dünya bir mabet dualarımın nefes aldığı. İçinde kötülüğe dair, zerre miktarına yer yok yüreğimin mesken bildiğim köşelerinde. Sınırlarında uçuşan minik serçe kuşları besliyorum, merhamet öğütüyor dilim; bir serçenin kanatlarına emanet.
Tebessüm etmeyi ilk bulutlardan öğrendim ben. Bilir misin semanın suretine çizili bir gülüştür bulutlar, sahibine hürmeten gülümsemeli göğe her bakış.
Dertlerinden yaka silinesi bir edeple dokunmayı bilince; maviler bir renk olmaktan çok, bir hisle boyar yüreği. Dokunmayı bilmeli!! sonra dokuyabilmeli huzuru ilmek ilmek.
Narçiçeğini bilir misin? Güneşi en çok o sever ama meyvesini kışa ikram eder. Nasıl da manidar bir olgunlaşma bu. En az içinde ki tanelerinin çokluğu kadar kıymetli. Nezaketle pişirir kendini dalında, ilkin tasviri lügate sığmayan bir çiçekle gülümser.
Rengine şiirler yazmak hasbelkader. Çiçeğinin güzelliğini göremeyen ve ikramına şükrü bilmeyen gönül; lezzetinden bihaber sitem eder tanelerini ayıklarken. Dalında nazik bir çiçeğin, soğuklara gönlü kırılır bir hassasiyetle bazen sitemli sözlerini tane tane dizivermekle sıraladığı bir şiirdir oysa nar.
Bazen içimizde bir nar hassasiyeti taşımaz mıyız? Tane tane dökülünce gönül dolusu kırgınlıklarımız, dalından kopan bir meyvesi olur bedenimizin; gönlümüz. Narçiçeğine bahçıvan olmak zor zanaat azizim, narin bir hissiyatla gönül iklimimize yazılı bir mektup misali.
Kırıla kırıla büyürüz, dertlenmeyi bile bile yaş alırız. Ne vakit gönül evimize buyur ettiğimiz bir dost bilirse yüreğimizde bir narçiçeği nezaketiyle, tane tane hapsolan hissiyatımızı vakit dokunur ve tercümanı olur gönül demimizin. Zahmetli bir mevsimin meyvesiyle lezzetlenen bir bağ bozumu bu. Davetine mazhar olan kıymetli.
Hislerin diline muhatap bildiğin ne ise, kim ise; nasiptarı olur yüreğin. Sonra taneli dualarla hep en yakın; göz göremese de, kulak işitemese de sesini; duaya özne olan ismiyle bir nefes bilinir can evinde. Bir nar tanesi bereketiyle; bir ömre yazılır.
Meşakkatli bir mevsimin en kıymetlisi olur da, tadı olur hayatın. Bu sebepledir ki; ömre sürura, mesrur bilinir narçiçeği. Kim ki faili olur da lezzeti bahşeder ise; dalından koparmaya kıyamadığı en kıymetlisi olur yüreğin.."narçiçeğim" der bir şiirinde şair.."narçiçeğim; yüreğimde varlığın hep hasret bana. Varken, yokluğunu hissedebilmenin sızısı bir zahmet. Lakin zahmetine ziyadeyi bir ödül bilirim yüreğime. Sen bir çiçek olup da değer verdiğin bu gönle; ben tane tane hisler biriktiririm sana dek... "der ve kabuğuna çekilir...
Elif Ekşi Zorer
