Biz hikayelerle büyüdük. Bugünkü karakterimizin şekillenmesinde belki de en büyük rolleri o yüzden hikayeler almıştır. Nesilden nesle de gider bu hikayeler. Dostluğu, paylaşmayı, dayanışmayı, sevgiyi, sadakati ve daha nice hassemizi hikayelerdeki hissemizden aldık.
Biz hikayelerle büyüdük. Küçükken dedemizin, ninemizin o içerisinde tarih, din, ahlak kokan hikayeleriyle. Sonra anne babamızın hayat derslerini sünger gibi içimize çekmemizi sağlayan hikayeleri takip etti bunları. Okulda öğretmenimiz bize bir öğüt verecekse “öyle yapma, böyle yap” diyerek değil bir hikaye anlatarak verdi öğüdümüzü.
Ünlü yönetmen Osman Sınav bir demecinde hikaye anlatmanın ilahi bir usul olduğunu anlatır. Haklılık payı da vardır. Çünkü Rabbimiz Kuran’ında kıssalarla yol gösterir bizlere. Acılar içerisindeki Eyyüp (a.s.)’ın her haline gösterdiği şükürden sabrı, Hz. Yusuf (a.s.)’ın Kıssa-ı Ahsen’inden iffeti, Hz. İsmail (a.s.) tevekkülünden teslimiyeti öğretir bizlere. Hatta ilk insanın yaratılışında maddeye değer veren, ateşi topraktan üstün sayan Şeytan’dan bile öğreneceğimiz şeyler olduğunu anlatır anlayanlara.
