Allah, ilk insan Hz. Âdem’i (as) yarattığında ona eşyanın isimlerini öğretti. İslâm terminolojisinde bu olaya “Talim-i Esma” adı verilir. İlim öğrenmenin diğer bir manası da eşyanın isimlerini öğrenmek demektir.
Eşyanın hakikati; Allah’ın esma-i İlâhiye denen güzel isimlerinin ortaya konulmasından ibarettir. Hz. Âdem eşyanın isimlerini öğrenerek İlâhî isimler ile Allah’ı tanımak gibi derin ve geniş bir bilgiye erişmiştir. Zaten insanın arzın halifesi olarak yaratılması ancak ilimle mümkün olabilirdi. Etrafımızda gördüğümüz her şeyin şeklinden, yapısından, mahiyetinden, duruşundan, hareketinden, tabiatından, büyümesinden, ölümüne kadar meydana gelen olayların açıklanması işte ayetlerde geçen talim-i esma hakikati ile izah edilebilmektedir.
İşte “Hazreti Âdem Babamızın en büyük mu’cizesi ve mesleği “talim-i esma” hakikatidir. Bu hususu insanın diğer canlılardan niçin üstün tutulduğu sorusunun cevabıdır. Kuran’da bu konu hakkında ayetler bulunmaktadır. Hadis-i Şeriflerle de mesele açıklığa kavuşturulmuştur.
Allah, yeryüzünde bir halife yaratacağını meleklere bildirdiğinde, onlar bunu anlayamazlar. İlâhî iradenin hikmetini, kendilerine mahsus bir lisanla sorarlar. Bunun üzerine Rabbimiz, Âdem peygambere bütün isimleri öğretir ve melekleri bir imtihana tâbi tutar.
