Etle tırnak gibiyiz değil mi? Aynı vücudun parçaları gibiyiz. Benim gibi yaşı müsait olanların 20 Temmuz 1974 tarihi hafızalarında yer etmiştir. Sanıyorum bir Cumartesi günüydü. Pilli radyoların tek iletişim kanalı olduğu yıllar. Radyolar Türk Ordusunun Kıbrıs adasına çıkarma harekatını duyurduğu zaman sanki dün gibi gözümün önünde. O günün haleti ruhiyesini anlatacak bir cümle bulmak veya cümle kurmak da çok zor.
Bizim köy, Türkiye’nin Kıbrıs Adasına en uzak noktalarından biri olan Samsun İlinin Terme İlçesinin Kozluk Köyü. Yaşlı teyzeler, genç kızlar, elleri bastonlu dedeler dahil istisnasız herkes saat başı haber bültenleri için köyde bulunan birkaç radyo etrafında toplanıyor, gözyaşları, dualar ve sloganlar eşliğinde haber bültenlerinden an be an Türk ordusunun harekatı takip ediliyor, nerdeyse herkes Mehmetçik ile birlikte Beşparmak dağlarına tırmanıyor, Rum mevzilerine birlikte yürüyorduk.. Bizim ilçenin köylerinin yüzde doksanının adını bilmeyen teyzeler, Beşparmak Dağlarını, Girne’yi, Lefkoşa’yı, Gazimagusa’yı ezberlemişlerdi.
Yıllarca köy odalarının tek gündemi Beşparmak dağlarındaki kahramanlık hikayeleri oldu. Bizim kuşaktan evinde Kıbrıs Haritası duvar halısı olmayana rastlamak mümkün değildir.
