Gazzâlî okuma yazma, dil bilgisi ve aritmetik bilgileri üzerine Ortaçağ Batı skolastiklerince Abuhamet ve Algazel diye tanınmaktadır.
Tûs’a dönerken bir soyguncudan yazdığı eserleri istemesi üzerine;
Sen insan değilmisin, neden öyle önemli bilgilerini ezberlemiyorsun, surusu ve ikazı üzerine bütün bilgilerini ve Kur’ân-ı Kerîm’i ezberler.
Nizâmiye Medresesi’nde kelâm âlimi İmâmü’l-Haremeyn el-Cüveynî’den öğrenim almıştır.
Tasavvuf, İlahiyat, Kelam, Felsefe, Mantık, Fıkıh alanında zamanın söz sahiplerinden olmuştur.
El-Menhûl adlı fıkıh kitabını inceleyen Cüveynî; eseri çok beğendiğini, “Beni sağken mezara gömdün; ölümümü bekleyemez miydin?” şeklindeki sözleriyle ifade etmiştir (el-Muntaẓam, IX, 168-169).
Gazzâlî’yi tasavvufa yönelten Fârmedî olduğu söylenmektedir.
Gazzâlî’nin dört yıl süren Nizâmiye’deki müderrislik dönemi kitap telifi bakımından en verimli devresidir.
Bağdat’tın şöhretli Nizâmiye Medresesi’nden, 488 yılının Zilkade ayında (Kasım 1095) Şam’a gitmiş ve
Emeviyye Camii’ne çekilerek iki yıla yakın riyâzet ve mücâhede ile meşgul olmuş, oradan da Kudüs’e gidip orada yaşamıştır.
İhyâʾü ʿulûmi’d-dîn, ve Kimyâ-yı Saʿâdet yanında el-Basît, el-Vasît, el-Vecîz, el-Müntehal fî ʿilmi’l-cedel, Meʾâhizü’l-hilâf, Şifâʾü’l-ġalîl, Makāsıdü’l-felâsife, Tehâfütü’l-felâsife, Miʿyârü’l-ʿilm, Mihakkü’n-nazar, Mîzânü’l-ʿamel, el-Müstazhirî(Fedâʾihu’l-Bâtıniyye), el-İktisâd fi’l-iʿtikād gibi kitapları telif etmiştir.
Gazzâlî 14 Cemâziyelâhir 505 (18 Aralık 1111) tarihinde vefat etti.