Yolun sonu göründü ama?

Yolun sonu göründü ama bu iş gevşemeye gelmez. Bakın Eyüpspor biraz gevşedi bedelini ödedi. Belki de ödemeye devam edecek. Bu düşüşü durdurabilirler mi önümüzdeki haftalarda göreceğiz.

Samsunspor ne zaman böyle bir final maçına çıksa, ne zaman böyle çok taraftar gelse kötü sonuç alır başarıya endeksli maça gelen taraftar kızar bir daha da maça gelmezdi. Tabii ki bizlerde üzülürdük.

Yine aynı duruma düşme endişesi yaşamıyor da değildik. Takımın üzerinde lider olma ihtimalinin yaratacağı baskıyı da hesaba katıyorduk.

Ve fakat bu kadar kötü bir Samsunspor beklemiyorduk. Bekledik ki coşkulu oynarız, lider olma hesabıyla önde baskı ile golü bulur ilk dakikalarda işi bitiririz. Ama nerde?

Maç başladı geri üçlü kendi arasında top çevirip durdu. Orta sahayı oyuna dahil edemediğimiz için birkaç uzun pas ile etkili olmayı denesek de ya offsayta düştük ya da başarılı olamadık.

Erzurumspor ise öyle bir istekliydi ki; tabiri caizse nişadırı sürmüş gibiydi. Evinde Göztepe’ye yenilmenin acısını Samsunspor’dan çıkarmak istercesine agresif oynadılar. İlk golü de onlar buldu. Bu gol bizimkilerin aklını başına getirdi ve beraberliği sağladık.

Ondan sonra baskı kurduk hakem penaltı çaldı. Fakat VAR devreye girdi. Hakem bu pozisyona penaltı vermese bir şey demezdik ama bu pozisyonu hakem penaltı diye yorumladıysa VAR’ın devreye girmemesi gerekirdi. Çünkü pozisyon net değil hakem yorumuna açıktı. Oyuncumuz iyi niyetli olmasa bile kalecinin müdahalesi vardı.

İlk yarının son dakikasında bulduğumuz golü iptal eden hakem bize göre hatalıydı. Kornerlerde kafayla atılan gollerin hemen hemen hepsinde böyle mücadeleler oluyor.

Hadi hakem pozisyonu kaçırdı diyelim ama VAR burada devreye girip pozisyonu bir incele demeliydi. Anladık ki maçı almak istiyorsak hakemi de yenmek zorundaydık.

Erzurumspor evinde Göztepe’ye yenildiği maçta ve daha önce izlediğim birkaç maçında bu kadar agresif değildi fakat bu maça özel bir konsantre ile çıktıkları belliydi. Hemen hemen aleyhlerine çalınan her düdüğe itiraz ettiler. Bunu da bir yere not edelim.

Maç bitene kadar tabiri caizse öldük öldük dirildik. Neredeyse nefesimiz kesilecekti. Oyuncular biraz daha dikkatli olup bizi rahatlatacak skoru bulabilirdi ama çok bencil ve beceriksiz davrandılar.

Bu maçta neden şut denemedik anlayamadık. Çünkü rakip takımın kalecisi her hareketinde acemi gibiydi. Zor da olsa ikinci golü bulduk ve galip geldik. Bu galibiyet liderliği getirdiği gibi stadı dolduran taraftarı da mutlu etti.

Manisa deplasmanından galibiyetle dönersek Rizespor maçında tribünler daha da dolacaktır. Yakalanan bu imkanı ve ivmeyi iyi değerlendirmek gerekir.

Bu sene işi sıkı tutarsak süper lige çıkarız. Yeter ki teknik ekip takımı korkarak oynatmasın. Yeter ki oyuncular yapılması gerekeni yapmak için azami gayret etsin. Yeter ki taraftar bu şekilde tribünü doldursun. O sene bu sene olacaktır. Biz buna inanıyoruz.

Adnan ÖZ

ETİKETLER: Yolun sonu göründü ama?