Saygıdeğer Okuyucularımız!..
“Derebahçe”miz; 1960’lı yıllara kadar; elektrik, su, yol ve okulu olmayan, bağlı bulunduğu “Dereler Köyü”nün “Çentoğlu Mahallesi” diye anılan ve topraklarının önemli bir kısmı bu köy Muhtarlığı tarafından tuğlacılara “icara” verilen ve ancak 70 hanelik bir yerleşim yeri iken, “Kemal Azmi Ocak” ile “Belediye Doktoru İsmail Kemaloğlu”nun gayret ve teşebbüsleri ile başlayan sürecin ardından bugünkü durumuna geldi ve “İlkadım” ilçesinin olduğu kadar “Samsun”un da gözde bir “yerleşim yeri” oluverdi.
10.04.1966 tarihinde yapılan “Muhtarlık Seçimleri”nde “Mustafa Apaydın”, “Hüseyin Topal”, “Cevat Yılmaz” ve “Zekeriya Perçin”in “İhtiyar Heyeti”ne seçilmesi ile “Kemal Azmi Ocak” da 240 seçmenli “Derebahçe Köyü”nün ilk “Muhtarı” oldu.
1969 yılına kadar devam eden bu 1’inci dönemde Muhtarlık; köylüler tarafından işgal edilmiş bulunan yaklaşık 150 dönümlük “Mert Irmağı Havzası”nı kurtararak kanal açmak, okul ve yol yapımı gibi örnek hizmetleri gerçekleştirdi.
1969 yılı sonrasındaki 2’nci dönemde ise Muhtarlık; köye elektrik ve su getirtmiş, 100 bin liralık bir kaynakla caminin temellerini atmış ve bazı şahısların mülkiyetinde bulunan 20 dönümlük “Köy Orta Malı”nı istirdat eyleyerek satmış, zilyetlik yoluyla elde tutulan bazı araziler için sahipleri tapulandırılmış, 15 bin liralık bir bütçe ile de okulun 2. Blok İnşaatına başlanmıştır.
“Derebahçe Köyü Cami Yaptırma ve Yaşatma Derneği”nin dışında, 22 Mayıs 1978 tarihinde “Derebahçe Köyü’nü Koruma-Kalkındırma ve Güzelleştirme Derneği” adı altında “Şevket Tiryaki”, “Ahmet Kemaloğlu”, “İbrahim Yıldırım”, “Fikri Kozan”, “Ömer Sürül”, “Mustafa Altunbaş” ve “Ali Kayıkçı” tarafından ikinci bir dernek daha kurulmuş ve bu dernek de köyün merkezden hizmet almasına yardımcı olmaya çalışmıştır. (Fazla bilgi için bkz: Derebahçe Gazetesi; Haziran 1978, S. 1, sy: 2, Temmuz 1978, S. 2, sy: 2)
1980’lerdeki bir “Referandum”la “Mahalle” olan ve “Samsun Merkez İlçe”ye katılan “Derebahçe”, sonrasında “Çay Mahallesi ” ve “Kâzım Karabekir Mahallesi ” olarak yeni yerleşimlere nüfus kaptırsa da bugün 10 bini aşan ve yakın bir tarihte 20 binlere ulaşması beklenen nüfusu, ticarî potansiyeli ve şehrin ana arterinde bulunması sebebiyle bambaşka bir görünümde ve konumdadır…
Diyoruz ve 65 yıla yaklaşan bir sakini olarak da “Derebahçe’nin Dünü ve Bugününü” aşağıdaki mısralarımız ile Siz Saygıdeğer Okuyucularımıza şöylece bir tanıtalım istiyoruz…
Kalbî sevgi ve saygılarımızla…
= = = * = = =
Şu “Derebahçe”de, “bahçeler” bitti;
“Ağaçlar” sürgünde, gitti ha gitti;
“Müteahhit” geldi, “toprak” incitti…
“Yemyeşil tarlalar”, bir “hayâl” şimdi;
“Beton” “tabiatı”, “dağlara” itti!..
Şu “Derebahçe”de, “bahçeler” vardı;
“De..da…”lı, “haçan”lı; “lehçeler” vardı;
“Ayşe’ler”, “Fatma’lar”; “Hatçe’ler” vardı…
“Yemyeşil tarlalar”, bir “hayâl” şimdi;
“Kredi-faizsiz”, “bütçeler” vardı!..
Şu “Derebahçe”de, “komşular” vardı;
“Nassın?.. Eyi misin?..”, diye sorardı;
“Rüyâları” dinler, “hayra” yorardı…
“Yemyeşil tarlalar”, bir “hayâl” şimdi;
“Bayram… Mayram” demez, mutlak arardı!..
“Oflular”, “Çerkezler”; nice “Tonyalı”;
“Haçkalı,”, “Maçkalı”; “Rize”, “Ünyeli”;
“Pehlivan” yapılı, zayıf bünyeli…
“Yemyeşil tarlalar”, bir “hayâl” şimdi;
“Mert Irmağı”nın da, kalmadı “seli…”
Şu “Derebahçe”de, “babalar” vardı;
“Evlâdın gözüne”, “derin” bakardı;
“Analar sevgisi”, “ocak” yakardı…
“Yemyeşil tarlalar”, bir “hayâl” şimdi;
“Kepçeler” “taş-toprak”, yüze çıkardı!..
Şu “Derebahçe”de, “çocuklar” vardı;
“Lâstik top” peşinde, “çılgın” koşardı;
“Görmeden ümitsiz”, öyle yaşardı...
“Yemyeşil tarlalar”, bir “hayâl” şimdi;
“Yusuf Öğretmen”den, “5’i” başardı!..
“Orta mektep-Lise”, “apayrı” dünyâ;
“Ankara… İstanbul…”, “hülyâ” mı hülyâ;
“Cüzdan” isyân eder, çekse de bünye...
“Yemyeşil tarlalar”, bir “hayâl” şimdi;
“AVM’ler” artık, yepyeni künye!..
KAYIKÇ’Ali der ki, “65 senem”;
Bunda “konup-göçtü”, “baba ve annem”;
Bir “Abla”, “Ağabey”; “Ayhan: Bir tanem…”
“Yemyeşil tarlalar”, bir “hayâl” şimdi;
“Gönlüm” paramparça, “gözlerimde nem!..”
Derebahçe/Samsun, 17.06.2018=03 Şevval 1439
Derebahçeli/Ali Kayıkçı