İnsan Hakka karşı acizdir. Hakkın kudreti yanında gücümüz nedir ki.
Allahım acizliğimizi bize unutturma. Bu hırsımız benliğimiz yüzünden, kendimizi görmemiz yüzünden başımıza gelmeyenler tekrar tekrar geliyor.
Hepside bizim elimizle kazandıklarımız. Aciz olduğumuzu unuttuk her şeyi kendimizden bildik senden bilmedik. Halbuki bizim hiç bir şeye gücümüz yetmez. Ama senin her şeye gücün yeter. Akılsızlığımız yüzünden her şeye gücümüzün yeteceğini sandık, ahmak bir hayale daldık. Yanıldık aldandık şeytana avlandık. Ne geldiyse de başımıza hak ettiklerimizin karşılığı. Allahım zira sen büsbütün adilsin. Bu adil karşılığı da insanlara anlayacağı dilden ve halden verirsin. Hikmetinden sual olmaz. Sen bize merhamet et. Yoksa biz hüsrana uğrayanlardan oluruz.
Allahım her şey senin elinde, kimse kendi elinde değil. Çoğumuz aldanmış kendi elinde olduğunu sanıyor..
Sonsuz güç izzet itibar denizlerinin hepsi senin katındadır. Sen vermedikçe kim güç sahibi itibar, iktidar sahibi olabilir. Verdiğinde hikmetle verirsin. Vermediğinde de bir hikmetle..
Sen bize sabır ver..
İnsana verdiğin bu güçler ve haller, üstünlükler alçaltmalar hep sınama maksadlı. Her şey senin emrinde ve hükmüne bağlı. Sen sonsuz abı hayat denizinin sahibisin. Onlar bize senin katından dilediğince gelir. Bize hayatı bahşettiğin gibi takdir ettiğin mikdarlar la yani hallerle bizi sınarsın. Senden geldiğini ve olduğunu bilmeyen insana bu gafleti bu aptallığı bu ahmaklığı nusibet olarak yeter.
Görünmez bir yön ve taraftan gelen bunca mukadder ve mukayyet lütufların senin katından geldiğini hiç düşünmedik önemsemedik. Sanki buraya bedava geldik bedava yaşıyoruz..
Bedava bulduk bedenimizi canımızı kıymetini bilemiyoruz. Önümüzde ağzımıza layık mükeyyeh bir sofra kurulmuş bulduk.Bedava yiyor geziyoruz. Yememiz içinde biz bir ağız boğaz mide verilmiş bulduk. Bedavadan yaşıyoruz sanıyoruz. Bu bedevalık nereden geliyor hiç düşünmüyoruz.
Ota samana toprağa daldık..
Ahırda kaldık çıkamıyoruz..Sen hayırlar afiyetler ver..
Şükr etmedik hamd etmedik. Mühimsemediklerimiz şimdi geldi çattı bizi buldu. Uyanık olsaydık aczimizi bilir görürdük. Akıllı insan aczini anlayan gören insandır. Yoksa bu hırs ateşimiz ancak bizi yakar. Ama bir türlü şu hırs hırsızımızı yakalayamadık onu öldüremedik. Ne zaman başımıza gücümüzün yetmediği bir hal gelse o zaman aczi ve acizliğimizi anlıyoruz ama yine akıllanmıyoruz...
Uyanık olanlar akıllanıyor senin devletini anlıyor. Bizi onlardan kıl..
Hiç bir şeye sabredemiyoruz kanaat etmiyoruz feryad ediyoruz. Vaveyla ediyoruz. Kurtulunca tekrar baş köşeye geçmeyi heves ediyoruz. Geçmiş musibetleri unutuyor ders almıyoruz. Cahiliz hala olgunlaşamadık sermayelerimizi sefihler gibi harcıyoruz iflas ettik. Hırsımızdan ömrümüzü ailemizi mahallemizi yakıyor yıkıyor yağmalıyoruz..
Sen bizi olgunlaştır.
Biz insanoğluna ezelde verdiğin çok büyük nimeti yani miras ilahi aklı unuttuk. Eski tecrübe görmüş ilahi akıldan ve akıllardan hala nasihat almıyoruz burun kıvırıyoruz.. Çünkü bu tecrübe görmüş akıl, adem babamızdan İbrahim atamıza ondan Efendimize dek insanlığa uyarsınlar uyansınlar diye gelmiştir.
Bizi o akılla kendine bağla..
Aczimizi anlamamız için bize katından bir anlayış veya bir akıl ve feraset gönder.
Senin her şeye gücün yeter.
Bu mukaddes döngüde, ilahi işlerin işleyişleri içinde kayb olmayalım seni safında olalım tarafını tuttalım . Zira pek zayıfız bize gücümüzün yetmeyeceği bir kahır ve yük verme. Kaldırabileceğimiz kavrayabileceğimiz kadar yük ver. Ki sana hakkıyla istiğfar edelim...
Tesbih, Tehlil, Tekbir, Tahmid edelim.
Aczi olan gözyaşı döker, aczi gören tövbe eder. Aczi unutan kin güder isyan eder. Nefsin edebsizliği bize acizliğimizi unutturdu. Nesimizin bitmek tükenmek bimeyen iştahları, arzuları, şehvetleri hırsları bizi süreta yönlendiriyor. Bu yüzden egomuz kendini ululuyor farkında değil. Ulu olan ancak sensin.Ulu olan Allahım bu istek ve arzu tasmasından bizi halas et.. koru. kurtar..
Zaten bu kötü nefsin edebsizliği yüzünden her tarafımız alev içinde. Güzelim ormanlarımız hayvanlarımız yandı. Hırs alevi şehvet alevi her yanımız sardı.Şehvet ateşi doymuyor daha yokmu diye her tarafda davulu çalınıyor. Arzularımız bize dünyada bitmeyen fani hayaller kurduruyor. Kurdukça nefs kuduruyor. Ateş soluyor..
Allahım kuduran şu nefslerimizi egolarımızı sen halas et. Ona doğru yolu aczini hakikati anlayacağı yönden ve dilden göster. Göster de hepside ateş den nura dönsünler. Celalinle değil cemalinle anlayış kabul ediş görüş sahibi olsunlar. Ne mutlu nefsini aşağılayanlara. Aciz olduğunu anlayan gören kişi marifet sahibi olgun bir insan olur. Bilmeyen kişi ise azgın cahil olur. Ne mutlu aczini gören ve bilen kişiye.